Πολύ κοντά στη χώρα της Άνδρου,στις καταπράσινες Στραπουργιές ακολουθώντας το μονοπάτι πεζοπορίας 10 συναντάς τον επιβλητικό Πύργο του Αθηναίου.
Ένα νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής κτήριο,το αρχοντικό έχει έναν εντυπωσιακό κήπο στον οποίο ο ιδιοκτήτης του,Ιωάννης Αθηναίος,μεταφύτευσε σπάνια δέντρα και φυτά που ευδοκιμούν στην Αίγυπτο.Η ιστορία,θέλει τον πάμφτωχο Αθηναίο να πλουτίζει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου χάρη στο περίφημο ζαχαροπλαστείο του με την επωνυμία "Ο Αθηναίος" και να επιστρέφει τα καλοκαίρια στην πατρίδα του για τις εξίσου περίφημες βεγγέρες στην έπαυλη.Ενδιαφέρουσες είναι και οι παρακάτω πληροφορίες από την ιστοσελίδα της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών: "Η Έλλη Αθηναίου ήταν κόρη του Ιωάννη Αθηναίου,του σπουδαίου επιχειρηματία που έκανε την τύχη του στην Αλεξάνδρεια με το πασίγνωστο ζαχαροπλαστείο του και κατόπιν επένδυσε σε ακίνητα στην Άνδρο.
Το 1920,μέσα σε ένα οικόπεδο 4 στρεμμάτων στις Στραπουργιές έχτισε τον Πύργο Αθηναίου.Πρόκειται για αρχοντική έπαυλη,υψηλής αισθητικής,σχεδιασμένη από διαπρεπή αρχιτέκτονα της εποχής.Οι ντόπιοι θυμούνται ότι ο Αθηναίος ερχόταν κάθε καλοκαίρι "με άλογα και μαύρους υπηρέτες και πολλούς καλεσμένους και ότι οι βεγγέρες που γίνονταν στον Πύργο ήταν λαμπρές..." Με την διαθήκη της Έλλης Αθηναίου,2/3 της περιουσίας αυτής περιήλθε στην Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών,ενώ το υπόλοιπο 1/3 ανήκει στον κ.Κωνσταντίνο Σπυρόπουλο,φίλο της οικογένειας Αθηναίου.
Ένα νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής κτήριο,το αρχοντικό έχει έναν εντυπωσιακό κήπο στον οποίο ο ιδιοκτήτης του,Ιωάννης Αθηναίος,μεταφύτευσε σπάνια δέντρα και φυτά που ευδοκιμούν στην Αίγυπτο.Η ιστορία,θέλει τον πάμφτωχο Αθηναίο να πλουτίζει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου χάρη στο περίφημο ζαχαροπλαστείο του με την επωνυμία "Ο Αθηναίος" και να επιστρέφει τα καλοκαίρια στην πατρίδα του για τις εξίσου περίφημες βεγγέρες στην έπαυλη.Ενδιαφέρουσες είναι και οι παρακάτω πληροφορίες από την ιστοσελίδα της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών: "Η Έλλη Αθηναίου ήταν κόρη του Ιωάννη Αθηναίου,του σπουδαίου επιχειρηματία που έκανε την τύχη του στην Αλεξάνδρεια με το πασίγνωστο ζαχαροπλαστείο του και κατόπιν επένδυσε σε ακίνητα στην Άνδρο.
Το 1920,μέσα σε ένα οικόπεδο 4 στρεμμάτων στις Στραπουργιές έχτισε τον Πύργο Αθηναίου.Πρόκειται για αρχοντική έπαυλη,υψηλής αισθητικής,σχεδιασμένη από διαπρεπή αρχιτέκτονα της εποχής.Οι ντόπιοι θυμούνται ότι ο Αθηναίος ερχόταν κάθε καλοκαίρι "με άλογα και μαύρους υπηρέτες και πολλούς καλεσμένους και ότι οι βεγγέρες που γίνονταν στον Πύργο ήταν λαμπρές..." Με την διαθήκη της Έλλης Αθηναίου,2/3 της περιουσίας αυτής περιήλθε στην Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών,ενώ το υπόλοιπο 1/3 ανήκει στον κ.Κωνσταντίνο Σπυρόπουλο,φίλο της οικογένειας Αθηναίου.
Προκειμένου όμως να προβεί ωφέλιμη για την Εταιρεία η μεγάλη γενναιοδωρία της αείμνηστης Έλλης Αθηναίου,αναζητείται αγοραστής που θα εκτιμήσει την ομορφιά και την μοναδικότητα του Πύργου και θα θελήσει να τον αποκτήσει και να τον επαναφέρει στην παλαιά του δόξα." (πηγή πληροφοριών andriakipress.gwww.r/site/index.php?option=com_content&task=view&id=790&Itemid=45 )
Εκτός των παραπάνω πληροφοριών θα αναφέρω και τις δικές μου εντυπώσεις, καθώς και τις πληροφορίες που μου έδωσε ο κάλος μου φίλος Σταμάτης Μ. που με ξενάγησε στο πανέμορφο χωρίο των Στραπουργιών Άνδρου.
Τα κτήματα και τα κτήρια ερημώνουν επικίνδυνα, το μόνο σχετικά νέο ειναι οι πινακίδες που δινουν πληροφορίες για την πώληση του πύργου και γενικά του κτήματος αυτού. Πουθενά δεν βλέπεις ίχνος από ανθρώπινη φροντίδα και συντήρηση....(Κρίμα)
Το κτήμα μαντρωμένο με πανύψηλο μαντρότοιχο δεν σε αφήνει να θαυμάσεις τα τόσο όμορφα φυτά αλλα και κτίσματα περιέχει μέσα, μόνο σε αφήνει με μια γεύση περασμένης αρχοντιάς πλούτου και χλιδής. Ένας πύργος 798,64 τ.µ. με άγνωστο σε μένα αριθμό δωματίων ....σε ένα οικόπεδο 5.435,10 τ.µ
Ο Σταμάτης περιγράφει με θαυμασμό οτι όταν ακόμα η Άνδρο δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα, ο Πύργος του Αθηναίου είχε δική του γεννήτρια για να φωταγωγεί το κτίριο και το κτήμα γενικότερα με αυτήν, κάτι θαυμαστό για τα χρόνια εκείνα...
Επίσης στο παρελθόν κάποιοι διαρρήκτες αφαίρεσαν πολύτιμους πίνακες και αντικείμενα από το εσωτερικό του πύργου αυτού.
Εκτός απο τους υπηρέτες που έφερνε στις διακοπές του ο Αθηναίος, πολλοί ντόπιοι έβγαζαν το ψωμί τους εργαζόμενοι στο κτήμα αυτό χειμώνα καλοκαίρι για την συντήρησή του, ή περιστασιακά, κάνοντας επισκευές, κατασκευές, αλλα και εξυπηρετησεις...
Τα καλύτερα προϊόντα της Άνδρου, όπως και το καλύτερο ψάρι ήταν κλεισμένα για το τραπέζι του Αθηναίου, ο οποίος φυσικά πλήρωνε αδρά για την πλούσια του αυτή ζωή.
Τα πάρτυ ήταν σε καθημερινή βάση, μια συμπεριφορά δηλαδή βασιλική, Ο λαός δικαίως λέει: τα λεφτά δεν κρύβονται...
Βλέποντας αυτά τα λίγα περνώντας έξω από το κτήμα Αθηναίου, και ακούγοντας ακόμα περισσότερα για την ιστορία του πύργου αυτού, νιώθεις την έντονη πικρία για την ερήμωση του πανέμορφου αυτού κτιρίου.
Το κτήμα μαντρωμένο με πανύψηλο μαντρότοιχο δεν σε αφήνει να θαυμάσεις τα τόσο όμορφα φυτά αλλα και κτίσματα περιέχει μέσα, μόνο σε αφήνει με μια γεύση περασμένης αρχοντιάς πλούτου και χλιδής. Ένας πύργος 798,64 τ.µ. με άγνωστο σε μένα αριθμό δωματίων ....σε ένα οικόπεδο 5.435,10 τ.µ
Ο Σταμάτης περιγράφει με θαυμασμό οτι όταν ακόμα η Άνδρο δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα, ο Πύργος του Αθηναίου είχε δική του γεννήτρια για να φωταγωγεί το κτίριο και το κτήμα γενικότερα με αυτήν, κάτι θαυμαστό για τα χρόνια εκείνα...
Επίσης στο παρελθόν κάποιοι διαρρήκτες αφαίρεσαν πολύτιμους πίνακες και αντικείμενα από το εσωτερικό του πύργου αυτού.
Εκτός απο τους υπηρέτες που έφερνε στις διακοπές του ο Αθηναίος, πολλοί ντόπιοι έβγαζαν το ψωμί τους εργαζόμενοι στο κτήμα αυτό χειμώνα καλοκαίρι για την συντήρησή του, ή περιστασιακά, κάνοντας επισκευές, κατασκευές, αλλα και εξυπηρετησεις...
Τα καλύτερα προϊόντα της Άνδρου, όπως και το καλύτερο ψάρι ήταν κλεισμένα για το τραπέζι του Αθηναίου, ο οποίος φυσικά πλήρωνε αδρά για την πλούσια του αυτή ζωή.
Τα πάρτυ ήταν σε καθημερινή βάση, μια συμπεριφορά δηλαδή βασιλική, Ο λαός δικαίως λέει: τα λεφτά δεν κρύβονται...
Για πρωτη φορα, μετα απο σχεδον 31 ολοκληρα χρονια αισθανομαι υποχρεωμενος απο την ιστορικοτητα του μεγαλειωδους αυτου κτισματος, να αποκαλυψω τα παρακατω. Στα πλαισια των σλουδων μου στην Αρχιτεκτονικη Σχολη του Ε.Μ.Π. και πιο συκγεκριμμενα σε Εργασια του χειμερινου εξαμηνου του 2ου ακαδημαικου ετους, το 1984, επισκεφθηκαμε με ομαδα συμφοιτητων μου το χωριο των Στραπουργιων. Με δικη μου επιλογη θεματος στην Εδρα Μορφολογιας και λογω της εντοπιοτητας μου ειχα επιμεξει τον ορεινο αυτο παραδοσιακο οικισμο της λατρεμενης μου Ανδρου, ως προτυπο Απογραφης Οικισμου. Μην γνωριζοντας εως τοτε την υπαρξη του Πυργου αλλα περπατωντας μεσα στα μονοπατια του οικισμου για 4 ολοκληρες ημερες βρεθηκαμε ξαφνικα να αγναντευουμε τον ελιβλητιμο του ογκο αλλα και τις αδρες λεπτομερειες του, τα μολυβια και τα μπλοκ μας ανοιξαν, λιγο φωτογραφικες μας μηχανες ''πηραν φωτια''. Μας πλησιασε ευγενικα αλλα και διερευνητικα τοτε και ο γειτονας και επιστατης κυριος Σαλονικης και μετα απο μεγαλη κουβεντα και εξιστορηση, μας ανοιξε την αυλοπορτα, μας αφησε να μπουμε στον κηπο και ακομη μας ανοιξε το κυριως κτιριο και μας επετρεψε να φωτογραφησουμε - παντα υπο την παρουσια και εποπτεια του. Μειναμε εκθαμβοι και ολοκληρο το βραδυ συζητουσαμε ολη την ιστορια των Αθηναιων καιωτην απο Αρχιτεκτονικη Μορφολογια μοναδικοτητα του Πυργου. Εκτοτε μου ειχε τοσο εντονα αποτυπωθει, που καθε νεωτερο σχετικα με αυτον το κατεγραφα, εφθασα να συναντηθω και με τον κυριο Σπυροπουλο στο σπιτι του στην Αθηνα, ολους μου εδειξε και τα αυθεντικα Αρχιτεκτονικα σχεδια (σε blueprint) γυρω στο 1990-1992. Απο τοτε ομως παραμενω σκεπτικος τι απεγεινε και δεν το αξιοποιησε ο ιδιος με βαση πρωτοποριακες ιδεες που μοιραστηκαμε. Εκτοτε και εγω επεκταθηκα επαγγελματικα στον χωρο της Αναπτυξης Ακινητων (Real Estate & Development) και θα με ενδιεφερε η συνεργασια με κοινο στοχο την Ανανεωση και Αναβαθμιση ενος τετοιου μεγαλειωδους Αρχιτεκτονικου Μνημειου.
ΑπάντησηΔιαγραφήThanks skoulikaki γιαυτήν την πανέμορφη περιήγηση στο αρχοντικό του Αθηναίου που εγώ προσωπικά αγνοούσα την ύπαρξη του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις φιλούρες μου
FRANKY K.- ANDROS καλημέρα, χαίρομαι φιλε μου Φραντζεσκο που διάβασες την ανάρτηση αυτη, πράγματι ειναι άξιον απορίας γιατι ενα τετοιο κτίριο μνημειο αφήνεται στον χρονο να ερημώνει.... Θα μπορούσε να ειναι ενα μουσείο απο μόνο του το κληροδότημα αυτό. Αξιοποίηση καμιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι νυχτερίδες και οι αράχνες ειναι οι μόνιμοι κάτοικοι του....
xristin καλημερα, και εγω αγνοουσα την υπαρξη του, μέχρι που με ξενάγησε στις Στραπουργιές ο φίλος μου ο Σταμάτης, τον οποίο και ευχαριστώ πολυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά το χωριο αυτο εχει τοσα θέματα για μελέτη που μετανιωσα καθως δεν ειχα χαρτι και μολυβι να κρατάω σημειώσεις για οσα μου περιέγραφε. Βλέπεις η μνήμη μου δεν βοηθά και πολυ για να θυμάμαι ολα οσα μου είπε για καθε τι βλέπαμε στον χωρο...
Καλημέρα σε όλους,
ΑπάντησηΔιαγραφήδιάβασα με πολύ ενδιαφέρον το άρθρο και τα παραπάνω σχόλια. Τυχαίνει να ασχολούμαι με τον πύργο του Αθηναιου και με την ιστορία του ιδιοκτήτη του, Ιωάννη Αθηναίου, εντατικά εδώ και πέντε χρόνια περίπου. Έχω έρθει σε επαφή με όλους όσους εμπλέκονται απο κοντά ή απο μακρυά με τον πύργο (οικογένεια, ιδιοκτήτες, Ανδριακά αρχεία), έχω πάρει συνεντεύξεις και μαζέψει πολύ ενδιαφέρον υλικό (αρχεία, φωτογραφίες). Αυτη τη στιγμή ετοιμάζω ένα σχετικό άρθρο για το εξαιρετικό μπλόγκ Androshistoria και παράλληλα προσπαθώ να γράψω μια μικρή βιογραφία του Ι. Αθηναίου. Θα με ενδιέφερε πολύ να έρθω σε επαφή με όλους όσους ενδιαφέρονται για το μέλλον και την ιστορία του πύργου και ειδικά τον FRANKY K.- ANDROS. Παραθέτω εδώ το μέιλ μου amadys2@hotmail.com για επαφή. Χάρη σε μάς όλους ίσως το κτήριο και η μνήμες να μή χαθουν...