Τι καλοκαίρι ειναι κι αυτό
όπου περνάω θεέ μου πάλι
στον κόσμο μου μέσα να κλειστώ
κατάθλιψη νομίζω πως με πιάνει....
Κανείς δεν νιώθει μοναξιά
μιλώντας με τον εαυτό του
και το ξεπέρασα τώρα πια
το δεικτικό το δάκτυλο του....
Όχι τον κόσμο δεν τον εμισώ
για μένα όπως πολλοί θαρρουνε
τον εαυτό μου προσπαθώ
οι άλλοι να μην τον βρούνε:
γιατί μου τον επετσοκόψανε
κομματια με έχουν κάνει
βαριές οι κουβέντες που είπανε
δεν θέλω να έχω κι άλλες, φτάνει!
Κανείς δεν ζει την μοναξιά
της ζησης σου δεν ξέρει
κάθε καημός μου μαχαιριά
κάθε καημός μου μαχαιριά
σε μενα απο το δικό μου χερι....
skouliki
skouliki
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικο σε ευχαριστω για το περασμα σου απο εδω!
Διαγραφή