Θέλουμε να γκρεμίσουμε την ιστορία μας;

Στο Σκουλικάδο Ζακύνθου, μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1953 ένα αρχοντικό διώροφο σπίτι πληγώθηκε αλλά άντεξε και δεν έπεσε.
Χτισμένο δίπλα στον εσωτερικό δρόμο από Μερτούλα προς άγιο Νικόλαο στέκει τόσα χρόνια εκεί και μας δίνει μια νότα από τα παλιά...

Ο ιδιοκτήτης του (πόσοι κληρονόμοι το διεκδικούν) δεν το επισκεύασε ποτέ!
Το βράδυ σαν περάσεις από εκεί, ο όγκος του σε γεμίζει δέος, αλλά καθόλου φόβο!

Ο χρόνος όμως δεν χαρίζεται σε κανέναν, ούτε στα μνημεία που γλυτώνουν από τις καταστροφές ενός μεγάλου σεισμού!

Πέτρες άρχισαν να κατρακυλούν από το κτίριο στον δρόμο....

Στο εσωτερικό του σπιτιού το πάτωμα έχει πέσει, όπως έκανε πρώτη και η σκεπή του!

Δεν θα τολμήσεις να το επισκεφθείς στο εσωτερικό του με τα μπάζα και τα ξύλα να κρέμονται πάνω από το κεφαλι σου!

Πρόσφατα πληροφορηθηκα ότι το κτήριο αυτό θέλουν να το κατεδαφίσουν διότι αποτελεί κίνδυνο για τους περαστικούς.... Ναι, στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα αποτελεί έναν μεγάλο κίνδυνο για όλους!

Είναι  η λύση όμως να κατεδαφιστεί;;

Μια αναστήλωση της εξωτερικής τοιχοποιίας του με ταυτόχρονη απομάκρυνση όλων των σκουπιδιών και μπάζων από το εσωτερικό του δεν θα κόστιζε πολλά και θα συνέχιζε να βρίσκεται εκεί σαν στύλος του παρελθόντος μας..... Υπάρχει όμως και άλλα θέματα που ίσως εμποδίζουν την διατήρηση του στη πεθαμένη αυτή ζωή του....

Είναι πάντως κρίμα να κατεδαφιστεί, αλλά ούτε έτσι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει!