Κάνοντας το τυρί στην Ζακύνθο (Λαδοτύρι)

Η άνοιξη είναι η καλύτερη εποχή για να κάνουμε το τυρί μας.....
Τα ζώα έχουν αρκετό γάλα, καθώς όλα έχουν γεννήσει και τα μικρά τους μεγάλωσαν αρκετά και δεν πίνουν πλέον όλο το γάλα...

Χρησιμοποιουμε συνήθως γάλα από κατσίκα ανακατεμένο με γάλα από πρόβατα και αν έχουμε ακόμα και αγελάδας.
Ζεσταίνουμε το γάλα μαζί με την πυτιά, μέχρι να το ανέχεται η γυμνή κλείδωση του αγκώνα μας (αυτό είναι το παραδοσιακό μας θερμόμετρο) , ανακατεύουμε συνεχώς. Το βγάζουμε από την φωτιά και το αφήνουμε να ηρεμήσει αρκετή ώρα (περίπου μισή ώρα είναι αρκετή) Τότε ρίχνουμε μέσα την πυτιά, το ανακατεύουμε και το αφήνουμε ακόμα μισή ώρα.....
Το τυρί μας έχει πήξει και είναι η ώρα να το βγάλουμε από το τυρόγαλο.
Με ένα σουρωτήρι ή ένα τουλουπάνι σουρώνουμε τα γάλα και έτσι μέσα στο σουρωτήρι παραμένει το τυρί.

Βάζουμε το τυρί σε τυροβόλια (συνήθως κονσερβοκούτια που τους έχουμε κάνει τρύπες γύρω γύρω και στον πάτο για να σουρώνει το τυρόγαλα και το αφήνουμε 1- 2 μέρες να στραγγίσει έξω στον αέρα. Για αν αποφύγουμε τις μύγες ρίχνουμε χοντρό αλάτι στην επάνω επιφάνεια του τυριού.
Όταν έχει στραγγίσει το βγάζουμε από τα τυροβόλια το αλατίζουμε γύρω γύρω και το βάζουμε να σφίξει έξω στον αέρα.

Μετά από 6-7 μέρες, ξύνουμε την επιφάνεια του τυριού για να φύγει το αλάτι και η πιθανόν βρωμιά που έχει πιάσει. Τέλος το τοποθετούμε σε μεγάλα βάζα με λάδι ελιάς. Σε μια εβδομάδα μπορούμε να αρχίσουμε να το τρώμε, πολλοί ισχυρίζονται ότι το φρέσκο τυρι είναι πιο νόστιμο. Αντίθετα σε εμένα μου αρέσει να είναι μέσα στο λάδι πολύ καιρό, χάνει έτσι την έντονη μυρωδιά του γάλακτος και αποκτά αυτό το πιπεράτο και μεστό άρωμα λαδιού και τυριού μαζί.
Αυτό είναι το τυρί που ορισμένοι το λένε λαδοτήρι, αλλά εμείς το αποκαλούμε έτσι απλά: τυρί!
Σχόλιο: ευχαριστώ τον φίλο μου Αντώνη  και την μητέρα του για τις φώτο.

Skouliki