ερμηνευτής: Σωτήρης Πεντέλας
Οι εφιάλτες δε λένε να σε αφήσουν
Με τους παλιούς τους φίλους πάλι μίλησες
αυτούς που φύγανε χωρίς να χαιρετήσουν
στο μουχλιασμένο το κελί κάποιοι σε έριξαν
είπαν πως ήσουνα ντροπή για αυτή την πόλη
μα η ντροπή ήταν δική τους και εσύ το ξέρεις
εσύ κι οι φίλοι σου μια χούφτα όλοι κι όλοι
Δεν τον ξεχνάς κείνον το δάσκαλο που λέγε
ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να φοβάται
κι όταν μιλούσε για πατρίδα όλο έκλαιγε
κοίτα ρε φίλε το μυαλό σου τι θυμάται
κράτα στην καρδιά σου τη φωτιά
περίμενε κι η ώρα δεν θα αργήσει
αυτοί που σ προδώσαν θα καούν
κι ο βασιλιάς στη πόλη θα ξυπνήσει
κράτα στην καρδιά σου τη φωτιά
τα σύννεφα σε λίγο θα σκορπίσουν
σφίξε τη γροθιά σου δυνατά
κι οι παλιές οι δόξες θα γυρίσουν
Ούτε στιγμή από τη σκέψη σου δε σβήσανε
αυτά που σου λέγαν πως πρέπει να πιστεύεις
μα κείνοι σε αφήσαν μοναχό σου στο όνειρο
μες τους προδότες την αλήθεια να γυρεύεις
κάτι από μέσα σου φωνάζει ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
κι η νίκη θα ναι από όλες πιο μεγάλη
τι είναι αυτό που δεν αφήνει να λυγίσουμε
εσύ δεν ξέρεις να σκύβεις το κεφάλι
Δεν τον ξεχνάς κείνον το δάσκαλο που λέγε
ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να φοβάται
κι όταν μιλούσε για πατρίδα όλο έκλαιγε
κοίτα ρε φίλε το μυαλό σου τι θυμάται
κράτα στην καρδιά σου τη φωτιά
περίμενε κι η ώρα δεν θα αργήσει
αυτοί που σ προδώσαν θα καούν
κι ο βασιλιάς στη πόλη θα ξυπνήσει
κράτα στην καρδιά σου τη φωτιά
τα σύννεφα σε λίγο θα σκορπίσουν
σφίξε τη γροθιά σου δυνατά
κι οι παλιές οι δόξες θα γυρίσουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!