Τα δικα μου ¨μου¨ ¨σε αγαπώ¨ ¨σε λατρεύω¨

Μέχρι χθες φοβόμουν να ξεστομίσω μερικές απλές λέξεις και φράσεις όπως:
Το ¨μου¨ όταν πρέπει να τοποθετηθεί πίσω από κάποιο όνομα...
Το ¨σε αγαπώ¨ όταν ήταν να το πω ακόμα και στον σκύλο μου....
Το ¨ Σε λατρεύω¨ ακόμα και σε πολύ δικά μου πρόσωπα κτλ. καθώς και όσες υποδήλωναν ερωτευμένος/η και αγάπη με οποιαδήποτε τρόπο.
Ήταν φράσεις που όταν τις άκουγα από ξένα χείλη και απευθύνονταν προς εμένα να με κάνουν να τρέπομαι σε φυγή, να επαναστατώ, να κοκκινίζω, να θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί , να..........
Μα όλα αυτά μέχρι χθες......
Μέχρι χθες που έφτασε στα αυτιά μου ένα ξαφνικό και δυνατό ¨ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ¨ τόσο βροντερό που έσπασε μέσα μου κάθε φόβο, έλιωσε κάθε παραβάν που είχα βάλει για να κρύβομαι, Έλιωσε ακόμα και την παγωνιά μέσα μου. ¨Έτσι που έφτασα στο αντίθετο άκρο: τώρα μπορώ και ξεστομίζω εύκολα αυτές τις φράσεις -λέξεις, ακόμα και σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν από μένα ....
Μετά την ξαφνική μου αυτή μεταστροφή λυπάμαι που απέφευγα τις λέξεις αυτές στο παρελθόν, Στενοχωριέμαι που δεν τις είπα σε ανθρώπους που δεν θα ξαναδώ για να μπορέσω να επανορθώσω....
Αναρωτιέμαι πόσοι/ες περίμεναν αυτές τις φράσεις λέξεις από μένα και απελπισμένοι/ες έφυγαν από κοντά μου.....
Αλλά ας είναι, κάλιο αργά παρά ποτέ για μια νέα αρχή στην ζωή μας...

Όσα τα ¨μου¨ δεν έχω πει
θα τα περάσω σε κλωστή
θηλιά να τα κρεμάσω
άλλο να μην ξεχάσω

και τα ανείπωτα αγαπώ
με ανεξίτηλο στυλό
στο μέτωπο θα γράψω
να λέω να μην πάψω...

Όλα τα ανείπωτα αγαπώ
σκάλωναν χρόνια στο λαιμό
τώρα που βγήκαν είναι αργά
για όσους σου φύγαν μακρυά....

skouliki