ΘΑ ΠΑΩ…, ΚΙ ΕΓΩ ΤΣΟΠΑΝΗΣ!

      

Έθεσα το ερώτημα σε κάποιες να μου πούνε.
Αντέχουνε οι άντρες τους…,
Μπορούνε…,
Άμα ζητούνε;
Μου λέει πρώτη, η Μήτσαινα,
-Αμόρφωτη Γυναίκα-,
Εμένα κάνει ο «Μήτσους» μου για σένα κι άλλους δέκα.
Εμένα ο Μητσάρας μου ας κάνει τον Τσουπάνη,
Τα ξέρει όλα μια Χαρά, καλή… δουλειά με φτιάνει.
Με κάνει «ευθυμότερη» με κάνει ταραντέλα,
Αφού με τα τερτίπια του τρελαίνουμε η κοπέλα!
Μ’ εκείνη τη μουστάκα του με γαργαλοκουπάει
Κι εκείνη η… «Γκλιτσάρα» του, στα σύννεφα με πάει.
Προχτές πάλι… μ’ ανέβασε στα άστρα μ’ είχε στείλει,
Είδα το κόσμο ανάποδα και… κούναγα μαντήλι!
Δεν έχου ένα παράπουνο σπίρτο έτοιμο ν’ ανάψει,
Μάρτυς μου είναι ο Θεός φωτία να με κάψει.
Ας κάνει τον Τσουπάνη
Πολύ…, πουλί με πιάνει!

Ρωτώ μετά Πολίτισσα, μία Πρωτευουσιάνα,
Κι ακούστε τι απάντησε της πόλης η… «Φακλάνα»!
Εμένα ο αντρούλης μου, δουλεύει, μου τα φέρνει,
Μονάχα στα… καθήκοντα που… δεν τα καταφέρνει.
Κουράζεται ο δύστυχος με δυο δουλειές τη μέρα,
Να ‘χει κι εμένα, πρόβλημα, πως να τα βγάλει πέρα;
Που όρεξη και δύναμη με τόσο που δουλεύει
Κι άμα καμιά φορά του ’ρθει…, μονάχα, Πασπατεύει!
Βρήκα κι εγώ έναν παίδαρο σκυλί που λέμε μαύρο,
Δουλεύει σαν τον είλωτα, κι οργώνει όπως τον ταύρο.
Κι ο άντρας μου ξεκούραστος στις δυο δουλειές πηγαίνει,
Αφού ο καημένος σκέφτεται και… Τρίτη…, Προλαβαίνει!
Τα ‘κουσα και με ζώσανε κι Εμένα μαύρα φίδια,
Που ξέρω κι η γυναίκα μου, αν σκέφτεται τα ίδια!
Και, λέω στον εαυτό μου, Πολύ καλά θα κάνεις
Ν’ Αλλάξεις Το Επάγγελμα!Να Πας Κι Εσύ…,Τσοπάνης..!!