Η ομορφιά του...απλού! Αντί σιωπής από την Άννα Μπιθικώτση

Ένα Κυριακάτικο πρωινό μου στην επαρχίαڰۣ❀ڿڰۣ❀ڿڰۣ❀ڿڰۣ❀ڿڰۣ❀ڿڰۣ❀ڿ
Με ξύπνησαν πρωί – πρωί τα φλύαρα τζιτζίκια. Βγήκα στο μπαλκόνι που έβλεπε στη θάλασσα και μετά κατέβηκα στην αυλή. Πήρα μια βαθειά ανάσα κι έπλυνα το πρόσωπό μου στη βρύση της. Τίναξε τα χέρια μου βιαστικά κι όπως ήμουν με τις σαγιονάρες και τη νυχτικιά άνοιξα τη σιδερένια εξώπορτα και περπάτησα στο άδειο στενό δρομάκι με τα ασπρισμένα πεζούλια. Έκοψα ένα κλαράκι βασιλικό από μια γλάστρα μοναχική που μοσχομύριζε αγιοσύνη. Έπιασα το χρυσό βαφτιστικό σταυρό που φορούσα στο λαιμό και είπα «Δόξα τω Θεώ». Ήμουν τόσο ευτυχισμένη γι’ αυτές τις απλές στιγμές που μου χάριζε η ζωή.Ο ήλιος είχε αρχίσει να ανηφορίζει στα απέραντα χωράφια του καταγάλανου ουρανού καμαρωτός κι εγώ απολάμβανα το κονσέρτο των τζιτζικιών που είχε πλαισιωθεί από μια σολίσ κουκουβάγια.
Οι πνεύμονές μου γέμιζαν καθάριο οξυγόνο.
Μια ευγενική γειτόνισσα που περνούσε με καλημέρισε ενώ κρατούσε μια καρτέλα με καφετιά αυγά.
Δεν με ήξερε δεν την ήξερα και όμως είπαμε «καλημέρα».
Αυτή είναι η μαγεία της επαρχίας, η αγνή ομορφιά να σου χαμογελούν να σε καλημερίζουν άνθρωποι που δε γνωρίζεσαι.
Επέστρεψα σπίτι. Πήρα το λάστιχο και έπλυνα τις αυλές.
Ετοίμασα να μαγειρέψω μακαρόνια με σάλτσα από φρέσκιες ντομάτες. Το προηγούμενο βράδυ η κυρά- Βούλα μου τις είχε δώσει από τον κήπο της, μαζί με ένα καρβέλι ψωμί που είχε ζυμώσει.
Η Βούλα μένει στην Μαντίνεια της Μεσσηνίας, δουλεύει σε σπίτια χρόνια τώρα και είναι φίλη από παλιά.
Όταν ξύπνησε η οικογένεια πήραμε το πρωινό μας και μετά ετοιμαστήκαμε για το μπάνιο μας. Θα κολυμπούσαμε σε μια παρθένα παραλία. Θα ξαναβλέπαμε το πρόσωπο των βότσαλων να καθρεφτίζεται μέσα στη θάλασσα… Κι εγώ για μια ακόμα φορά θα ξαναμιλούσα στον ήλιο, στον γαλάζιο ουρανό, ξαπλωμένη στην εμπριμέ πετσέτα μου.
Κι όταν θα επιστρέφαμε σπίτι θα τρώγαμε τα μακαρόνια με τη σάλτσα πασπαλισμένα από μπόλικο τυρί χωριάτικο, το χωριάτικο καρβέλι και καρπούζι από το μποστάνι.
Αυτά είναι τα απλά, καθημερινά πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο, αρκεί να ξέρεις να ζεις την κάθε τους στιγμή, να λες δόξα τω Θεώ», και να συνεχίζεις της ζωής τις σύντομες διαδρομές.
Γι’ αυτό ζήσε φίλη και φίλε μου τη κάθε σου στιγμή γιατί μέσα στα απλά βρίσκεται το θαύμα της ζωής!
இڿڰۣ-இ Αντί σιωπής …Άννα Μπιθικώτση இڿڰۣ-இ

Σχόλιο απο Skouliki: ευχαριστώ θερμά την καλή μου φίλη Αννα για την τιμή που μου κάνει επιτρέποντας μου να δημοσιεύω εδώ μερικά από τα έργα της...


ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ- ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ- ΧΡΟΝΙΚΟΓΡΑΦΟΣ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥ SER ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ...