Χριστέ μου σε παρακαλώ...

       

Χριστέ σε σταύρωσαν γιατί
έπρεπε έτσι η ανθρωπότης να σωθεί
με την ανάσταση σου ηχηρή
που δυο χιλιάδες χρόνια διαρκεί!

Χριστέ που κάθισες και στο σταυρό
Ξέρω, νιώθεις το βάσανο μου
ποτέ όμως εγώ δε θα αναστηθώ...
θα φύγω με το παράπονο μου;;

Με χίλιους σταυρούς που έκανα
σε εσέ, κι άλλες τόσες μετάνοιες
θαρρείς πως άγιος θα έφτανα
χαράς να ακούω μόνο καμπάνες.

μέσα μου όμως πάντα ηχούν
τύμπανα πόνου, αχ με τρυπούν
σκέψεις πικρές μου τριγυρνούν
όσες μέρες έζησα φτάνουν , αρκούν!!

Χριστέ, για πες μου σε εκλιπαρώ
από τις πικρές σκέψεις πως θα βγω
δωσ΄ μου στα χείλη γέλιου σημάδια
πάψε την καρδιά μου να είναι άδεια.

skouliki