Μέσα στην φαντασία μου εσύ
είχες την όψη την πολύ τρανή
Από τα κείμενα μου είχες βγει
ένας γίγαντας γεμάτη από ζωή!
Το είδωλο σου στέκει εκεί ψηλά
για μεγαλεία ποτέ δεν μας μιλάς
μα κάθε πράξη σου απλά
δείχνει πως ξέρεις να αγαπάς….
Απορώ όμως που σε είδα από κοντά
πως η πελώρια σου καρδιά, χωρά
σε ένα κορμί μικρο: μισή ριξιά
κι όψη παιδιού για σκανταλιά….
skouliki
Ολο αποριες ειμαστε κ εκπληξεις σ'αυτο τον κοσμο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραιο ποιημα! :-)
σε ευχαριστω πολυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα, χρονια πολλα!
καλοοοο Χρήστο
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστω πολυ Κατερινα, να σαι καλα!!!
Διαγραφή