Κάθε που ακούω τη βροχή
να ψιθυρίζει,
τρέμει σα φύλλο η καρδιά
και λαχταρά,
κάποια νυχτιά που αγκαλιά
μ’ είχες κρατήσει
και με τα μάτια μου ‘χες πει
τόσα πολλά.
*Δυο σταγόνες βροχής
κι’ ένα δάκρυ ψυχής
ανταμώσαμε μέσα στη μπόρα,
τι να πω, τι να πεις,
θα χαθώ, θα χαθείς
και θα μείνουν τα όνειρα μόνα.*
Σα δυο σταγόνες της βροχής
είχαμε σμίξει,
σ’ άκρη κυλίσαμε κρυφά
και μυστικά,
μα ένας φόβος την καρδιά
είχε αγγίξει,
χαμός ερχόντανε
και κοσμοχαλασιά.
Και ήρθε η νύχτα της σιωπής
και σίγησαν τα πάντα,
κι’ ήρθε η νύχτα της σιωπής
και ρήμαξαν τα νιάτα.
Έμεινε τ’ όνειρο μισό να κλαίει
την αγάπη
και μες τα πρέπει της ζωής
ν’ ακολουθά το δάκρυ.
Lila Kira
Σχόλιο από skouliki:
Ευχαριστώ θερμά την καλή ιντερνετική μου φίλη Lila Kira για την τιμή που μου κάνει να μου επιτρέπει την δημοσίευση μερικών έργων της εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!