Η θέρμη η δική σου

     

Φυσάει άνεμος καυτός
Και είμαι θαρρώ μοναδικός
Που όταν σε ακούω και μιλώ
περισσότερο να σε αγαπώ

Κι αν έχω κλείσει τις περσίδες
Της καρδιά μου που δεν τις είδες
Άνεμος δικός σου να μην μπει
Φίλοι να τάχα μείνουμε καλοί

Στο βούρκο μου να μη κυλιστώ
Μένω μόνος στη Θέρμη να καώ
Απ' τον άνεμο σου το θερμό
Αντίμετρα ψάχνω για να βρω

Μα όσο σε ακούω τι να πω;
Όλο βολτάρεις στο μυαλό
δύο φίλοι μονάχα καρδιακοί
Είπες να είμαστε από την αρχή

Φυσάει ο άνεμος σου ο ζεστός
Να πόσο να αντέξω ο φτωχός;
Μπήκε από τις περσίδες στη καρδιά
Και με καψάλιασε για τα καλα....

Skouliki

Ξεγραμμένη

     

Που ήσουν όταν σε ζητούσα

Όταν σε εκληπαρούσα

Μια κουβέντα  να βοηθήσει

Από σε δεν έχω ακούσει

Τώρα 
Δεν με νοιάζει αν μου μιλάς
Κάνε οτι θες να με πονάς
Οι δικές σου μαχαιριές
Με πλήγωναν μέχρι χθες

Τώρα έχω πια πετάξει
Έβαλα στις σκέψεις τάξη
Ποιος ξέρει να αγαπάει
Με τις πράξεις το μετράει

Τι να ακούσω τώρα πια
Που ήσουν μόνο στα χαρτιά
δίπλα μου γραμμένη
Στις ανάγκες μου χαμένη

Ούτε φίλη ούτε εχθρό
Δεν μπορώ πια να σε δω
Έχει πιάσει  παγωνιά
Της καρδιάς μου η γωνιά
Που σε είχε βολεμένη
Τώρα είναι  πληγωμένη
Από σένα τι να περιμένω
Ότι ένιωσα ειναι σβησμένο.

Δεν με νοιάζει τώρα αν μιλάς

Με όσα λες δεν με ακουμπάς

Είσαι πλέον ξεγραμμένη

Σε ότι πλέον κι αν συμβαίνει 

Skouliki

Βαλσαμόλαδο η σπαθόλαδο

Τέλος της άνοιξης και σε ορισμένες περιοχές αρχές καλοκαιριού είναι ανθισμένο ένα βότανο θαύμα:
Το βάλσαμο η βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο
Τότε συλλέγεται με ψαλιδάκι τους κόβουμε άνθους κι οχι να το ξεριζώνουμε.
Γεμίζω βαζάκια του κιλού όχι να το πιέζω απλά να γεμίσει καλά και το συμπληρώνω με παρθένο λάδι. Το δικό μου λάδι άλλωστε είναι χωρίς χρήση φαρμάκων και το θεωρώ οικολογικό.
Τυλίγω τα βάζα με λευκό ύφασμα και τα τοποθετώ στον ήλιο για δυο τρεις μέρες μετά τα μεταφέρω στη σκιά για σαράντα μέρες.
Στη σκιά το.λαδι.δεννθα πάρει την άσχημη γεύση του χαλασμένου λαδιού αλλά θα παραμείνει σαν φρέσκο λαδάκι αλλά κόκκινο με τα συστατικά του βαλσαμόχορτου.
Έτσι παραμένει σαράντα μέρες εκεί τουμπάροντας μερικές φορές τα βαζάκια με το υλικό.
Τότε σουρώνω το λάδι σε μπουκαλάκια και είναι έτοιμο για χρήση . Φυσικά δίνω και σε κάποιους φίλους που μου ζητάν.
Το χρησιμοποιώ για κάθε είδους δερματοπάθεια τραύμα ακόμα και σε τσιμπήματα από έντομα
Επίσης μια κουταλιά αν πιω ηρεμεί τον στομάχι...

Το μικρό νησί στη ζακυνθο

 Λίγες εικόνες από το μικρό νησί... 

Η βαρδιόλα στο μικρό νησι

Βαρδιόλα ένα παρατηρητήριο σκοπιά η όπως αλλιώς ας το χαρακτηρίσουμε που έκαναν οι Ενετοί περιμετρικά των νησιών με σκοπό την προστασία και έγκαιρη ενημέρωση για προσέγγιση από θαλάσσης εχθρικών σκαφών.
Μια τέτοια από τις ελάχιστες που σώζονται στη Ζάκυνθο είναι και στην περιοχή μικρό νησί
Πληροφορίες λένε ότι μετά το σεισμο του 1953 υπέστη μεγάλες ζημιές και επισκευάστηκε αναστηλώθηκε.

Το μόνο που μπορώ να πάω με σιγουριά είναι ότι δεν υπάρχει σήμανση ούτε ενημερωτικό για το είδος του μνημείου αυτού. Επίσης ο οικισμός του μικρού νησιού έχει πλέον κυκλώσει τη βαρδιόλα με αποτέλεσμα να μένει άφαντο χωρίς θέα προς τη θάλασσα

Ας δούμε όμως μερικές φώτο γιατι όπως πάει δεν ξέρει κανείς αν θα το ξαναδεί σε λίγα χρόνια

Η βαρδιόλα στο Μπελούσι Ζακύνθου

Βαρδιόλα ενετικής προέλευσης παρατηρητήρια η σκοπιές με τις οποίες επιτηρούσαν τον θαλάσσιο χώρο και ειδοποιούσαν για την προσέγγιση πειρατικών η γενικά εχθρικών σκαφών στο νησί
Ελάχιστες έχουν απομείνει πλέον στο νησί και αυτές δυστυχώς στο βωμό του τουρισμού αναξιοποίητες και φυσικά χωρίς καμία σήμανση η πινακίδα....
Ας δούμε όμως μια βαρδιόλα αυτή στη παραλία στο Μπελούσι με την ματιά ενός που καταφέρει να φτάσει καθώς ούτε καν μονοπάτι δεν έχει για να φτάσεις αν και είναι δίπλα στο δρομο

Οι ριγανες μου ......

Οι ρίγανες στον ανθόκηπό μου άνθισαν και άρχισαν να κιτρινίζουν. Καιρός λοιπον να της κόψω. Φυσικά είναι κρίμα να τις πετάω οπότε τις δεν ματσάκια και τις αποξηραίνω.
Φασαρία αυτή αλλά μοιράζω στο χωριό σε γνωστούς κι άγνωστους.
Ξέρω ευτελές δώρο αλλά απολαμβάνω την διαδικασία όλη αυτή.
Γέμισε αρώματα η αυλή μου.




Μεγάλη η ποσότητα οπότε μοιράζω και όχι αποξηραμένες πολύ γιατί δεν τόσο μεγάλα υπόστεγα η αποθήκες για να την ξεραίνω στη σκιά όπως πρέπει.
Skouliki

Η Ιερά Μονή υπεραγάθου η Περαγκαθος στη Ζάκυνθο.

Οι παλιοί Ζακυνθινοί έχουν μεγαλώσει με τις εικόνες από επισκέψεις τους στον Περάγκαθο ή ιερά μονή υπεραγάθου όπως λέγεται επίσημα.
Δυστυχώς εδώ και αρκετά χρόνια από τότε που πέρασε στο.ιδιοκτησιακο καθεστώς της Μονή Σινά (ναι μιλάμε για την Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά) η επίσκεψη στο μοναστήρι έχει γίνει αδύνατη και ο πανηγυρισμός στις 21 Νοεμβρίου με μπακαλιάρο έχει πλέον απαγορευτεί.
Κρίμα που ένα μνημείο της ελληνορθόδοξου εκκλησίας είναι απαγορευμένο για τους Έλληνες.

Θα έβγαζα πολύ κακία αν συνέχιζα τις σκέψεις μου αλλά αφήνω εσάς να βγάλετε συμπεράσματα.
Αυτό που σήμερα μπορεί να δει ο περιηγητής είναι από απόσταση πάνω από πεντακόσια μέτρα τη μόνη.









Μια αλυσίδα κλείνει τον δρόμο προς την μόνη και μια πινακίδα καμμένη από τον ήλιο ενημερώνει ότι η μόνη ανοίκει στον Σινά.
Αλήθεια δηλαδή οι Αιγύπτιοι κάνουν κουμάντο στο Περάγκαθο;

Skouliki

Για να δεις παλιότερη δημοσίευση τότε που μπορούσαμε να επισκεφτούμε πάτα εδώ 

 

Κι εδώ για τις καμπάνες πάντα από παλιότερη επίσκεψη μου

Πόρτο βρώμη στις Μαριές Ζακύνθου

Ένας κόλπος στη βόρεια Ζάκυνθο στο χωριό Μαρίες αλλά και από Αναφωνήτρια από άλλο δρόμο βρίσκεις αυτόν τον καταπληκτικό κόλπο με δύο μικρά λιμανάκια που φιλοξενούν σκάφη τουριστικά

Ένας φανταστικός κόλπος δύο φανταστικά λιμανάκια που δυστυχώς είναι αποκομμένα το.ενα από το.αλλο οδικώς

Έτσι έχουμε το Πόρτο βρώμη με πρόσβαση από Μαριες και το άλλο από Αναφωνήτρια 

Από να σας προτείνω να πάτε; Ε το κάθε ένα έχει την δική του ομορφιά. Μπορεί οδικός να απέχουν τελικά πολλά χιλιόμετρα αλλά με λίγη προσπάθεια από τα βράχια  πεζός μπορείς να θαυμάσεις και τα δύο. Δυστυχώς δεν συμφώνησαν οι κάτοικοι των δύο χωριών να ενώσουν τους δρόμους η να κάνουν ένα μονοπάτι διακοσίων μέτρων για να απολαμβάνει ο επισκέπτης από οποία διαδρομή κι αν φτάσει και τα δύο λιμανάκια ταυτόχρονα.
















Skouliki

Ο στενίτης στη βόρεια Ζάκυνθο

Εκεί στη βόρεια Ζάκυνθο στην είσοδο του χωριού Μαριές έχει δρόμο που οδηγεί σε έναν κόλπο απροσπέλαστο μέχρι περισι στον πολύ κόσμο. Μόνον τρακτέρ και κάποια οχήματα τέσσερα επί τέσσερα μπορούσαν να φτάσουν. Τώρα έγινε ασφαλτόστρωση και μπορείς πλέον με το ιχ όχημα να φτάσεις εκεί.
Ο κόλπος του στενίτη κρύβεται καλά ανάμεσα σε δύο καταπράσινες αντερίδες του βουνού που χάνονται στη θάλασσα. Η είσοδος του φράσσεται από κάποιος βραχώδης σχηματισμός βραχονησίδων.
Ένα υποτυπώδες λιμανάκι για μικρά σκάφη βρίσκεται στο τέλος του δρόμου ενώ εκατό μέτρα πριν υπάρχει πλάτωμα διαμορφωμένο για τη στάθμευση οχημάτων καθώς στο τέλος είναι αδύνατη η αναστροφή λόγω στενότητας του δρόμου. Μια πινακίδα χρειάζεται να προειδοποιεί τον κόσμο να μην κατεβαίνει παρακάτω γιατί μετά η ανάβαση μετόπισθεν δεν είναι και τόσο εύκολη λόγω ανωφέριας του οδοστρώματος.
Αυτά φυσικά για τους καλοκαιρινούς μήνες γιατί το χειμώνα υπάρχει δυνατότητα στο τελείωμα αναστροφής .
Ο κόλπος στενίτη καταλήγει σε μια μικρή παραλία κρυμμένη τόσο καλά που μόνο με μικρό σκάφος μπορείς να πας
Τα τουριστικά σκάφη που κάνουν τον περίπλου του νησιού αποβιβάζουν τους επισκέπτες πλησίον της εισόδου της παραλίας προκειμένου οποίος επιθυμεί να κάνει το μπάνιο του φυσικά πηγαίνοντας κολυμπώντας εκεί.
Τώρα τι να πουν μερικές φώτο για το μαγευτικό αυτό τοπίο; Μια επίσκεψη εκεί θα σας συναρπάσει.
















Skouliki