Προς την Υπουργό Πολιτισμού της Ελλάδος Λυδία Κονιόρδου, το Βουλευτή Ζακύνθου Σταύρο Κοντονή, τον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων Θεόδωρο Γαλιατσάτο, το Δήμαρχο Ζακύνθου Παύλο Κολοκοτσά και κάθε συναρμόδιο φορέα:
"Εμείς οι Έλληνες πολίτες της Ζακύνθου σας καλούμε να ακυρώσετε την απόφαση σύμφωνα με την οποία υποβαθμίζεται/συγχωνεύεται η Εφορεία Αρχαιοτήτων με έδρα στη Ζάκυνθο σε παράρτημα της "Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας και Ζακύνθου με έδρα την Αρχαία Ολυμπία και χωρική αρμοδιότητα τις δυο περιοχές". Η αυθαίρετη αυτή απόφαση μόνο αρνητικό αντίκτυπο έχει στο σύνολο της ζακυνθινής Κοινωνίας, αφού αφενός παραβλέπει τα ιδιαίτερα ιστορικά, πολιτικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του Επτανησιακού Πολιτισμού και αφετέρου παρέλκει άμεσες αρνητικές επιπτώσεις τόσο στο "τουριστικό προϊόν" που συμβάλλει σε μέγιστο βαθμό στην Εθνική Οικονομία, όσο και στην καθημερινότητα των πολιτών".
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ:
Είναι γνωστό, στους περισσότερους από τους αποδέκτες αυτού του κειμένου, πως η εν Ζακύνθω Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα που αντανακλούν και στη λειτουργία του Μεταβυζαντινού Μουσείου που βρίσκεται στην πλατεία Σολωμού. Το κτίριο του προσεισμικού μουσείου Μεταβυζαντινής Τέχνης κατέρρευσε με τον καταστρεπτικό σεισμό του 1953. Μετά τον σεισμό ξαναχτίστηκε στην ίδια θέση ‐την πλατεία του Εθνικού μας Ποιητή Διονυσίου Σολωμού‐ και την σημερινή μορφή του την επιμελήθηκε ο ακαδημαϊκός Μανώλης Χατζηδάκης. Το Μουσείο μας διαφυλάσει και συντηρεί σημαντικό τμήμα της Ιστορικής και Πολιτισμικής Μνήμης της ιδιαίτερης Πατρίδας μας και εν γένει του Επτανησιακού Πολιτισμού, ο οποίος εμπλούτισε και επηρρέασε καταλυτικά πολιτισμικά και την πολιτικά την μεταεπαναστατική Ελλάδα, με την καλλιτεχνική του ποιότητα, την κοσμοπολίτικη ιδιαιτερότητα και την Ευρωπαική του ταυτότητα. Ενός πολιτισμού αδιάλειπτα παρόντος ήδη από τη Μέση Παλαιολιθική Εποχή (200.000‐35.000 π.Χ.), όπως μαρτυρούν τα ευρήματα λίθινων εργαλείων σε πολλές θέσεις της περιοχής Βασιλικού‐Γέρακα, η Ιλιάδα του Ομήρου (ραψωδία Β', στίχοι 631‐637), αλλά και οι μεσοπολεμικές έρευνες της Benton που αποκάλυψαν πλήθος ευρημάτων ‐ταφικών κυρίως‐ της υστεροελλαδικής (μυκηναϊκής) Εποχής. Γνωρίζουμε άλλωστε πως η Ζάκυνθος κατά τη διάρκεια του Πελλοπονησιακού Πολέμου υπήρξε εκ των σημαντικών συμμάχων των Αθηναίων αφού διέθεται πολυάριθμο στρατό, στόλο και οχυρή Ακρόπολη την οποία δεν κατάφεραν να καταλάβουν οι Σπαρτιάτες μετά τη νίκη τους επί των Αθηναίων. O 4οs αιώνας βρίσκει τη Ζάκυνθο ανεξάρτητη, με ακμάζουσα οικονομία και νομισματοκοπείο μέχρι το 217 (πΧ). που κατελήφθει από το Φίλιππο της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια του λεγόμενου "Συμμαχικού Πολέμου". Ο Πλίνιος την αναφέρει ως μιά από τις αυτόνομες Πόλεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία συνέχισε να εκδίδει δικά της νομίσματα με αναπαραστάσεις του Διόνυσου/Βάκχου και του Αππόλωνα /Φοίβου ή των συμβόλων αυτών.Το 1185 ιδρύεται η Παλατινή Κομιτεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου των Ορσίνι (Orsini) που εγκαινιάζει την απαρχή της Φραγκοκρατίας στη Νήσο.Με τη διανομή των βυζαντινών εδαφών που ακολούθησε την άλωση της Κωνσταντινούπολης ( 1204) από τους Φράγκους τα Ιόνια Νησιά περιέρχοντε στην Επικράτια της Βενετίας, ακολουθώντας την Ιστορική και Πολιτιστική πορεία της Γαληνοτάτης. Πορεία που ανακόπτεται το 1479‐που καταλαμβάνεται και καταστρέφεται από τους Τούρκους‐ για έξι χρόνια, μέχρι την επανάκτησή τους από τους Ενετούς.Το 1515 οι 20.000 κάτοικοι του Νησιού, κατά τα πρότυπα της μητροπολιτικής Βενετίας ήταν χωρισμένοι σε τρείς (κοινωνικές) τάξεις: τους ευγενείς (nobili), τους αστούς (civili) και το λαό (popolari). Ο λαός, ως ασθενέστερη οικονομικά τάξη εξεγείρεται και συγκρούεται με τους κατακτητές προκαλώντας την πρώτη Ευρωπαϊκή αστική Επανάσταση, το περίφημο "Ρεμπελιό των Ποπολάρων" (1628‐1631). Σταδιακά εγκαταλείπεται η "Πόλη του Κάστρου" και δημιουργείται η "Πόλη του Αιγιαλού" με προσχώσεις προς τη Θάλασσα. Στα τέλη του 16ου αιώνα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση, ιδρύεται η πρώτη "Δημόσια Σχολή Εκπαίδευσης" και αρκετές ιδιωτικές. Νέα δημόσια ιδρύματα (Υγιειονομείο, Λιμοκαθαρτήριο, Νοσοκομείο, Ορφανοτροφείο) προστίθεντε στα προϋπάρχοντα (Σιταποθήκη, Ναυπηγεία, Λιμεναρχείο, Τελωνείο). Το 1646 ολοκληρώνοντε από Ενετούς Μηχανικούς και Ζακυνθινούς Μαστόρους τα οχυρωματικά έργα στο Κάστρο, που ενισχύεται με ανθεκτικά τείχη που σώζονταν μέχρι σήμερα, όπου ένεκα της πολύχρονης ανυπαρξίας συντηρητικών παρεμβάσεων καταρρέουν.......
Χάρη στην ουσιαστική ανυπαρξία Τουρκικής Κατοχής και τις ευνοϊκές συνθήκες που επικρατούσανκατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας στα Επτάνησα, βρήκαν καταφύγιο εδώ καλλιτέχνες και λόγιοι από την Κωνσταντινούπολη, την Ήπειρο, την Πελοπόννησο και (κυρίως) την Κρήτη. Στους Κρήτες οι οποίοι ‐μετά την κατάληψη του φρουρίου του Χάνδακα (Ηρακλείου) από τους Τούρκους το 1669‐ μετανάστευσαν στη Ζάκυνθο, οφείλεται η ιδιαίτερη Καλλιτεχνική Παράδοση της Νήσου στη Ζωγραφική και το Θέατρο, Τέχνες οι οποίες ήδη αναπτύσσονταν ποικιλοτρόπως με ευρωπαϊκές επιρροές και προσανατολισμό. Το ακμάζον καλλιτεχνικά "Φιόρο του Λεβάντε" γίνεται αποθέτης τεχνουργημάτων και περίφημοι Κρήτες Ζωγράφοι διδάσκουν στους ντόπιους τα μυστικά της Τέχνης τους. Είναι γνωστό πως το 1571 ‐μετά τον καταποντισμό του τουρκικού στόλου από τον ηνωμένο χριστιανικό της Ευρώπης και Επτανήσου, στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου‐παρουσιάστηκε η πρώτη παράσταση Αρχαίου Δράματος στη νεώτερη Ελληνική Ιστορία, η τραγωδία "Πέρσες" του Αισχύλου, από ζακυνθινούς ερασιτέχνες ηθοποιούς στο "Παλάτσο της Τέρρας", έδρα του Ενετού Προβλεπτή. Παράλληλα εμφανίζεται και η μοναδική περίπτωση ελληνικού λαϊκού θεάτρου, η ζακυνθινή "Ομιλία", που προέρχεται από τη σύνθεη και δημιουργική συνύπαρξη στοιχείων του κρητικού θεάτρου και της "κομέντια ντελ άρτε".Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, οι Ενετοί με τη Συνθήκη του Καμποφόρμιο (Campo Formio) το 1797 αποχώρησαν από τα Επτάνησα.Στις 9 Νοεμβρίου του 1815 ιδρύεται το Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων (Stati Uniti delle Isole Ionie) αναφερόμενο και ως "Ιόνιος Πολιτεία"). Το πολίτευμά του ορίζεται ως Ομοσπονδιακή Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και Προτεκτοράτο. Το 1850 το Κοινοβούλιο των Επτανήσων (Γερουσία) ψήφισε την Ένωση με την Ελλάδα, αλλά η Μεγάλη Βρετανία ως εγγυήτρια δύναμη την απέρριψε. Ύστερα από πιέσεις της Αυστρίας και της Ρωσίας η ένωση πραγματοποιήθηκε στις 21 Μαΐου του 1864. Έκτοτε ακολουθεί την Ιστορική πορεία της Μητέρας Ελλάδας εμπλουτίζοντας και συχνά επιρρεάζοντας την Πολιτισμική της διαδρομή, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ευρωπαϊκή της Ταυτότητας.
Πήγαινε εδώ για να συμμετέχεις μαζι μας στην εκστρατεία αυτή, σε ευχαριστώ!!(ΠΑΤΑ ΕΔΩ)
Πηγη: https://secure.avaaz.org/el/petition/Pros_tin_Ypoyrgo_Politismoy_tis_Elladas_Lydia_Koniordoy_Sas_kaloyme_na_akyrosete_tin_apofasi_ypovathmisis_tis_Eforeias_A/?tNEbpgb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!