Παντρεύτηκα την άμοιρη μ’ ένα παλικαράκι
Κάθε πρωί την άμοιρη, κάθε πρωί με φόρτωνε
Κάθε πρωί με φόρτωνε μ’ ένα σακί κριθάρι
Στο μύλο να την άμοιρη, στο μύλο να το κουβαλώ
Στο μύλο να το κουβαλώ, στο μύλο να τ’ αλέσω
Βρίσκω το μύ την άμοιρη, βρίσκω το μύλο χάρβαλο
Βρίσκω το μύλο χάρβαλο και τα πανιά σχισμένα
Και βρίσκω και την άμοιρη, και βρίσκω και το μυλωνά
Και βρίσκω και το μυλωνά κακά και πικραμένο
Να κι ο άντρας μου την άμοιρη, να κι ο άντρας μου κι ερχότανε
Να κι ο άντρας μου κι ερχότανε μ’ ένα μαχαίρι λάζο
Να μου το βά την άμοιρη, να μου το βάλει στην καρδιά
Να μου το βάλει στην καρδιά να στάξει μαύρο αίμα
Έτσι παθαί την άμοιρη, έτσι παθαίνω πάντα μου
Έτσι παθαίνω πάντα μου κι απαρατάω τον άντρα μου
Τον χορό "Αμοιρη" διέσωσε ο Άγγελος Βισβάρδης στο απομονωμένο ορεινό χωριό Άγιος Λέων.
Χορεύεται μόνο από άντρες.Είναι αποκριάτικος, κυκλικός, μιμητικός σατυρικός χορός χωρίς την συνοδεία οργάνων.
Χορός "γκροτέσκος" που αναφέρεται σε μια κοπέλα που παραστράτησε και κλαίει τη μοίρα της.
Ένα από τα σπάνια δείγματα της ελληνικής λαογραφίας, που οι ρίζες του πιθανόν να φτάνουν στη Διονυσιακή λατρεία. Διασώθηκε στο χωριό του Άγιου Λέοντα. Ανήκει στους κυκλικούς, μιμητικούς, σατιρικούς χορούς με τα δρώμενα της αποκριάς. Κορυφαίος του χορού είναι άντρας, γιατί όταν πρωτοφάνηκε η άμοιρη δεν είχε μπεί στην κοινωνική ζωή η γυναίκα, κάτι αντίστιχο που συναντάμε και στις ζακυνθινές "ομιλίες". Το τραγούδι αρχίζει ο πρωτοχορευτής apiacere και επαναλαμβάνουν οι άλλοι χορευτές τον ίδιο στίχο ρυθμικά με το tempo των κινήσεων, συνεχίζεται δε και τελειώνει με τον ίδιο τρόπο. Τραγουδιέται acapella και θυμίζει χορό αρχαίας τραγωδίας.
Τον χορό παρουσίασε το παραδοσιακό χορευτικό συγκρότημα του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού συλλόγου "Μανώλιες" Ζακύνθου!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!