Σκιά μου, όνειρα μου!

Όταν γεννιόμαστε θαρρείς
πως βγαίνει ένας ήλιος της ζωής
και τα όνειρα μας τα πληθωρικά
σαν τη σκιά που απλώνεται μακριά

Τρέχεις μικρός και κυνηγάς
το άπιαστο μήκος της σκιάς
το μεσημέρι κρίμα που την ξεχνάς
στις φτέρνες σου είναι την πατάς..

Τα όνειρα γίνανε μια σταλιά
αναρωτιέσαι καμιά φορά
πόσο πονούν που τα πατάς
κι αμέσως τι κρίμα το ξεχνάς!!

Στο γέρμα σαν έρθει της ζωής
εμπρός σκιά σου δεν θα βρεις
σαν τα όνειρα σου δυστυχώς
αναμνήσεις γίναν και καημός

Έτσι η σκιά και τα όνειρα μαζί
μας δείχνουν στο τέλος την αρχή
όπου μας ξετυλιγόταν μακρόσυρτη
εμπρός με ελπίδες γεμάτη η ζωή!skouliki