ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ απο την Ελένη Σεργίου

“When sorrows come, they come not single spies. But in battalions!”
[William Shakespeare, Hamlet]


ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ

Η θλίψη ήταν ένα παράξενο, παράδοξο πουλί
που ονειρεύτηκε να γίνει γυναίκα
-όχι μια οποιαδήποτε γυναίκα-
με γυναικείο κορμί, αντρικό μυαλό, παιδική καρδιά,
αγγελική ψυχή, θεϊκό βλέμμα και διαβολική φωνή
από σαγηνευτικά χείλη που παρασύρει
σε πάθη, πόθους, παράφορους.

Πριν πολλά χρόνια -δεν θυμάμαι τον αριθμό- άνοιξα τα μάτια
κι αυτό το παράξενο πουλί βρισκόταν μπροστά μου.
(Ήταν το πρώτο πράγμα που αντίκρισα
ανοίγοντας τα μάτια μου στον κόσμο.)
Τα έκλεισα και το είδα μέσα μου παραδομένο.
Δεν ξέρω αν το όνειρό του έγινε πραγματικότητα
ούτε γιατί διάλεξε εμένα,
αλλά από τότε νοιώθω συχνά να έχω φτερούγες
-κι ας μην τις έχω χρησιμοποιήσει ακόμα-και ράμφος.
Γι’ αυτό δεν μπορώ να μασήσω σκληρές τροφές
και καταπίνω αμάσητα «έντομα» που μου σερβίρουν
οι ερωτύλοι ποιητές.
Και όταν ακούω να μιλούν για την θλίψη των ματιών μου
γυρίζω απότομα σαν ν’ ακούω το όνομά μου.

Πριν μερικές στιγμές -ίσως χρόνια-
τα μάτια μου συνάντησαν τα δικά σου
και είδα το άλλο μου πρόσωπο˙ το άλλο πρόσωπο της θλίψης.
Ποιο ήταν το όνομά σου αλήθεια;
Δεν το έμαθα ποτέ.
Επέτρεψε μου να σε φωνάζω Χαρά
στα παραληρήματά μου.


ΕΛΕΝΗ ΣΕΡΓΙΟΥ

Σχόλιο απο Skouliki : Ευχαριστώ θερμά την καλή μου φίλη Ελένη Σεργίου για την τιμή που μου κάνει να μου επιτρέπει να δημοσιεύω εδώ μερικά από τα έργα της.