Παραισθήσεις βροχής

Έπιασε ξάφνου μια βροχή
κι είπα τι ωραία: θα πλυθεί
η πικρά σου και ο πόνος
με τις σταγόνες δεν είσαι μόνος…




Βγήκα στο ξάγναντο εμπρός
κι έγινα μούσκεμα , υγρός
τα ρούχα ποτίσανε κι αυτά
μέχρι το κόκαλο βαθιά

Κι όπως με χτύπαγε η βροχή
ένιωσα γεύση από φιλί
πόσο θεέ μου είχα ταραχτεί
νόμισα πως είσουνα εκε'ι.....

κράτησε αυτό τόσο πολύ….
μα φεύγει ο χρόνος σαν υδρορροή..
κι όταν άνοιξα μάτια να σε δω
είδα τις ψευδαισθήσεις μου πως ζω!!!!!!!!

skouliki