Τέλος χρόνου........... από την Κατερίνα ταξιδακι Μηνα

Στεκόταν σαστισμένος μπροστά στην επιτροπή.
Τα ιδρωμένα χέρια του αγωνιζόταν να στρώσουν τα ρούχα του.
Το παλιό,τριμμένο του σακάκι είχε γνωρίσει και καλύτερες μέρες.
“Ονομάζεστε.....”τον ρώτησε ένας νεαρός με γυαλιά.  

............................................
“Με ακούτε κύριε;” είπε με μια επίπεδη,σχεδόν μηχανική φωνή ο νεαρός.
............................................
“Ωραία!!!!Άλλος ένας για απόσυρση.”
“Βγάλτε του το τσιπάκι.Τα χρειαζόμαστε για τους νεώτερους.Αυτός τελείωσε”
Ένας άλλος νεαρός,αμίλητος και με ρομποτικές κινήσεις πλησίασε τον κύριο Χ και με μια κίνηση-αστραπή αφαίρεσε το τσιπάκι από το λαιμό του. Σα να ξύπνησε από το λήθαργο άρχισε να μιλάει.
“Τι συμβαίνει; Γιατί με φέρατε εδώ;Πού είναι η γυναίκα μου;Είμαι σίγουρος πως κάτι ήθελα να κάνω.........”
 “Δυστυχώς ο χρόνος σας τέλειωσε κύριε Χ. Αύριο πάτε μαζί με τους συνομήλικούς σας για λοβοτομή κι αφού εξετάσουμε ποια όργανά σας είναι σε καλή κατάσταση και τα πάρουμε θα οδηγηθείτε στον αποτεφρωτήρα”
“Μα......τώρα θυμήθηκα!Ξέρω τι ήθελα να κάνω.....Τόσα χρόνια δεν τα κατάφερα. Στην αρχή, αφού τέλειωσα το σχολείο έπρεπε να δουλεύω για να κάνω κάτι στη ζωή μου. Αργότερα να παντρευτώ και να κάνω παιδιά, να τα μεγαλώσω, να τα σπουδάσω, να τα φροντίζω και να τα νουθετώ για να γίνουν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας. Μα δεν βρίσκανε κανονική δουλειά και μέναμε όλοι μαζί. Περνούσαν τα χρόνια. Ολα δυσκόλευαν κι όταν είδα τα παιδιά μου να υποφέρουν.......εξαγριώθηκα. Γύρισα με το μυαλό μου πίσω κι είδα πόσο λάθος μου τα μάθανε όλα, πόσο λάθος τους τα έμαθα.... Μεγάλωνα, μεγάλωναν,δεν ζούσανε,πέθαινα.... Και μια μέρα ήρθαν στο σπίτι μου κάποιοι και......μετά δεν θυμάμαι. Μου βάλανε ένα χαρτί στην τσέπη.Δεν το διάβασα ποτέ. Αλλά τώρα.........”
Σταμάτησε να μιλάει κι έψαξε με αγωνία στην τσέπη του. Το χαρτί ήταν ακόμα εκεί!
 Σαν καινούργιο. Το άνοιξε κι έμεινε με το στόμα ανοιχτό στη θέα αυτού που έγραφε/

“ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ,ΑΡΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ.ΜΕΡΙΜΝΗΣΤΕ
Υπογραφή και σφραγίδα

“Μπορώ να δω για λίγο τη γυναίκα μου;” ρώτησε με τα μάτια κατεβασμένα να μη δουν την έκφρασή του.
Μια κοπέλα, εξίσου αποχαυνωμένη με τους άλλους τον έπιασε απαλά από το χέρι και του είπε με χαμηλή φωνή.
“Ελάτε μαζί μου. Για να δείτε πόσο σας αγαπάει το σύστημα σας έχουμε σ'ένα σκληρό δίσκο όλες τις αναμνήσεις σας των τελευταίων χρόνων. Ελέγχθηκαν, απολυμάνθηκαν κι είναι ασφαλείς να τις δείτε. Αν δεν σας αρέσουν ή δεν σας φτάνουν, μ'ελάχιστα χρήματα μπορείτε ν'αγοράσετε κι άλλες από τον αυτόματο πωλητή αναμνήσεων.....”
Πριν τελειώσει τη φράση της ο κύριος Χ είχε πεταχτεί αλαφιασμένος στο δρόμο.
Όσο του επιτρέπανε τα γερασμένα πόδια του έτρεξε κι έφτασε ασθμαίνοντας στο σπίτι του.
“Πάμε γυναίκα. Σήκω γρήγορα. Ειδοποίησε και τα παιδιά να έρθουν αμέσως.”
 Εκείνη τον κοιτούσε σα χαμένη.
“Δεν ακούς; Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Κι αυτά τα χρόνια που ζήσαμε δεν ζήσαμε... Μα τι σου λέω....”
'Ορμηξε και τις εβγαλε το τσιπάκι.
“Κατάλαβες τώρα τι σου είπα; Άσε θα στα πω αργότερα,αν και δεν έχει πια και τόση σημασία......Πόσο δίκιο είχες.....”
 Η γυναίκα του τον κοίταζε μόνο και προσπαθούσε να καταλάβει,να θυμηθεί.... Κι αισθάνθηκε πόνο και χαρά μαζί.....
“Σ'αγαπώ” του φώναξε ...........
“Τέλειωσε ο χρόνος μου” της απάντησε..........
“Δεν πρόλαβα, δεν προλάβαμε...........
Πετάχτηκε από το κρεβάτι ιδρωμένος.
Τι εφιάλτης ήταν αυτός...  Δίπλα του η γυναίκα του κοιμόταν ήρεμα. Σηκώθηκε σιγά και πήγε στο δωμάτιο των παιδιών. Κοιμόταν κι εκείνα. Σε μια στιγμή το αποφάσισε.Πήγε τρέχοντας στο δωμάτιο,ξύπνησε τη γυναίκα του, ξέθαψε από το στρώμα τα χρήματα που είχε φυλάξει για να πληρώσει λογαριασμούς και χαράτσια και άρχισε να γεμίζει αλαφιασμένος βαλίτσες.
“Ξύπνα και τα παιδιά.Φεύγουμε διακοπές τώρα. Να ζήσουμε όσα δεν ζήσαμε τόσα χρόνια. Είναι ανάγκη να φτιάξουμε τις δικές μας αναμνήσεις. Κι όταν γυρίσουμε ξέρω τι ακριβώς πρέπει να κάνω.Δεν θέλω ν'ακούσω τέλος χρόνου!!!!
Μισή ώρα αργότερα,στο αυτοκίνητο πια μιλούσε για πρώτη φορά μετά από καιρό με τα παιδιά του.
Έξω από το σπίτι τους σταμάτησε ένα περιπολικό. Κάποιος έφτασε στην πόρτα του, χτύπησε το κουδούνι, δεν πήρε απάντηση και θυροκόλλησε μια πρόσκληση να παρουσιαστεί ο κύριος Χ στο οικείο αστυνομικό τμήμα για προσωπική του υπόθεση...
Στο χαρτί της εντολής που δικαιολογούσε την πρόσκληση έγραφε απλά

ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ,ΑΡΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ
ΜΕΡΙΜΝΗΣΤΕ

Υπογραφή και σφραγίδα

......................................................................................................................................

Μας αξίζει;

από Κατερινα ταξιδακι Μηνα

ευχαριστώ την διαδικτυακή φίλη μου Κατερινα Ταξιδακι Μηνα για το δημοσίευμα αυτό!