Ειχε απλώσει τα πανιά και με την οποία δύναμη τους είχε απομείνει μάζευαν τον ευλογημένο καρπό της ελιάς...
Αυτή η εικόνα με έκανε να νοσταλγήσω τα χρόνια, όχι και τόσο μακρινά, που ασχολούμουν με την συλλογή ελαιοκάρπου, όπως έλεγε περιπαιχτικά ο ξάδερφος μου...
Όχι ότι δεν έχει κούραση αυτή η δουλειά, ούτε ότι έχει κέρδος....
Είναι όμως η επαφή με τη φύση, το ότι δεν έχεις σκέψεις και άλλα στο μυαλό σου, είναι μια δουλειά που σε κάνει να ηρεμείς και να έρχεσαι σε άμεση επαφή με την ελιά, με την ζωή...............
Αν πω ότι παραλίγο να πάω να μαζέψω ελιές μαζί με τα γεροντάκια δεν θα το πιστέψετε, αλλά ντράπηκα τους ανθρώπους αυτούς.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!