Το ετήσιο μνημόσυνο Μονίμων και Εφέδρων Αξιωματικών που χάθηκαν ηρωικά στις 21 Ιανουαρίου 1943 Στο Σκουληκάδο Ζακύνθου

Ο Δήμος Ζακύνθου σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών Ζακύνθου τιμά και φέτος τη μνήμη των Μονίμων και Εφέδρων Αξιωματικών που χάθηκαν ηρωικά στις 21 Ιανουαρίου 1943,στο μαρτυρικό δρόμο της εξορίας που τους έσυραν οι βάρβαροι κατακτητές.Στο Σκουλικάδο τιμήθηκε ο Κώστας Κολυβάς που το αγαλμά του βρίσκεται στον αύλειο χώρο του Πολιτιστικού κέντρου "Αγγέλικας Κολυβά"

 πηγή: Πολιτιστικός Σύλλογος Σκουλικάδου Ζακύνθου "Ο Ερωτόκριτος"
Σχόλιο από   Skouliki: Ευχαριστώ τον φίλο μου Μπάμπη Σιγούρο   για την άδεια να αναδημοσιεύω το άρθρο και τις φώτο του  από την δραστηριοτητα αυτή  στο χωριό μας

Ο Αρκάς πάντα καυστικός στα μαύρα 1......

   

Mε ένα ουράνιο τόξο πάνω από την Άνδρο!!!!

Καλημέρα από την κρύα και έρημη απο κόσμο Άνδρο!

Καλημέρα από την χειμωνιάτικη Άνδρο με λίγα χιόνια!

«Συλλέκτης Ονείρων».απο την Άννα Μπιθικώτση

      

Όνειρα σε υπνοδωμάτια ξυπόλητα γυρνάνε. Όνειρα απεγνωσμένα μια διέξοδο ζητάνε..Όνειρα «μαζεύω» αγαπημένη φίλη και φίλε μου. «Συλλέγω» όνειρα τις νύχτες για ν’ αντέξω, τον άγριο κόσμο μας…. «Συλλέγω» όνειρα που δεν κινδυνεύω, που δεν υπάρχει χωρισμός. Ξέρετε γιατί; Γιατί τα όνειρά μου έχουν χρώματα, αηδόνια, λατέρνες, ψυχή και σώμα… Στα όνειρά μου δε σωπαίνω κι αυτό για μένα έχει μεγάλη σημασία. Τα όνειρά μου με χορεύουνε στην προκυμαία της νύχτας βαλς, τα λέω αγάπες μου και τα ζηλεύω… Σε χιόνια και βαρυχειμωνιές τα όνειρά μου καλοκαιράκια, καραβάκια, γλάροι που μου τραγουδούν γιαλό – γιαλό, ωκεανό – ωκεανό. «Συλλέκτης» ονείρων έγινα γιατί αγάπησα τη ζωή έτσι όπως είναι. Γιατί τη φίλησα στο στόμα και ας μάτωσα. Γιατί μου κράτησε το χέρι όταν μου έδειχναν το γκρεμό.
«Συλλέκτης» ονείρων έγινα για να τραγουδώ ό,τι αγαπώ και ας με πληγώνει. Μιλώ με τα όνειρά μου, τους λέω καλησπέρα. Μαζί κοιτάμε το φεγγάρι, γνωρίζω ακόμη και τον ίσκιους τους, το ανάλαφρο περπάτημά τους, το τραγούδι της σιωπής τους, την ευεργεσία τους, την ανάσα τους…
Λατρεύω τα όνειρά μου. Στο άλμπουμ της νύχτας τακτοποιώ τις φωτογραφίες τους. Τι όμορφα που είναι… Τι όμορφα που μου χαμογελούν…
Πίνω καφέ με τα όνειρά μου.Τους βάζω άρωμα, τα καρφιτσώνω στα λευκά μου σεντόνια και δε ματώνουν …
Δε στάζουν αίμα τα όνειρα γι αυτό ακόμα τα «συλλέγω». Δεν κλαίνε τα όνειρα γι’ αυτό δε μου μουσκεύουν το μαξιλάρι.
Με μαλώνουν τα όνειρα μόνο όταν βλέπουν βρεμένο το μαξιλάρι μου από τα δάκρυα της μέρας μου.
Όσο ο νους μου χωράει όνειρα,
εγώ θα΄ μαι μέχρι την τελευταία μου πνοή «συλλέκτης» τους.
Κείμενο Άννα Μπιθικώτση

Σχόλιο απο Skouliki: ευχαριστώ θερμά την καλή μου φίλη Αννα για την τιμή που μου κάνει επιτρέποντας μου να δημοσιεύω εδώ μερικά από τα έργα της...
       

ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ- ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ- ΧΡΟΝΙΚΟΓΡΑΦΟΣ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥ SER ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ....

Με τις ομορφιές της Άνδρου!

Όταν ο ήλιος φεύγει στο Πασαλιμάνι!

Από το Μουσικό αφιέρωμα στην Ζάκυνθο στο Πολεμικό μουσείο 9 Ιαν 2016..

 

Στην κατάμεστη αίθουσα του πολεμικού μουσείου απολαύσαμε εμείς οι Ζακυνθινοι της Αθήνας το μουσικό αφιέρωμα στην Ζάκυνθο:

Πρόκειται για ένα αφιέρωμα στη Ζάκυνθο, που διοργάνωσε Ένωση Ζακυνθίων Αθήνας σε συνεργασία με την λέσχη Γέρανος, στο Πολεμικό Μουσείο Αθήνας, μέσα από στίχους παλαιότερων και σύγχρονων Ζακυνθινών ποιητών, αλλά και μέσα από τις μελωδίες του Γιάννη Παντάκη, που μας ξυπνούν νοσταλγικές επτανησιακές μελωδίες και αγαπημένες θύμησες.
Τα τραγούδι ερμηνεύουν:
Ανδριάνα Λυκούρεση, ο Βασίλης Χριστοδουλόπουλος ,Γιάννης Παντάκης,
Την ορχήστρα πλαισιώνουν:
Μαντολίνο : Χαράλαμπος Πλατυπόδης. Γιώργος Σούλης, Σπύρος Γιακουμέλος.
Βιολί: Loli Elezi.
Κιθάρα: Δημήτρης Χριστοδουλόπουλος (ακουστική), Δημήτρης Πελεκάνος (κλασσική).
Κοντραμπάσσο: Vaghinac Galoyan.
Ερμηνεύτηκαν τα ποιήματα:
ΤΑ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ ΣΟΥ (Ανδρέας Ζώντος 1897-1955)
Ω  ΖΑΚΥΝΘΟ (Κων/νος Κοψοκέφαλος 1852-1932)
ΔΩΣΕ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ ΔΥΝΑΜΗ (Διονύσιος Κονιτόπουλος 1913)
ΕΣΥ ΚΥΡΑ (Σπύρος Γκούσκος)
ΧΑΙΡΕ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕΙΑ (Νικόλαος Κοψοκέφαλος 1863-1934)
ΡΟΔΟΣΤΕΦΗ (Διονύσιος Μαργαρης 1859-1895)
ΠΑΤΡΙΔΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ (Κων/νος Μάνος 1869- 1913)
ΤΟ ΜΟΣΧΟΝΗΣΙ (Φραντζέσκα Κολυβά)
ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΜΑΗ ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΗ (Άγγελος Σαλούτσης 1861 -1936)
ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ ΑΣΤΕΡΙ (Σ. Τζιαβάρας)
ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ (Ντινος Κονόμος 1918 -1990)
ΖΑΚΥΝΘΙΝΟ ΒΡΑΔΥ (Στέλιος Λυκούρεσης 1917- 1970)
ΠΡΟ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (Αντώνιος Μάτεσης 1864 -1952)
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ (Ιωάννης Τσιλι8μίγκρας 1872- 1947)
ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΠΗΓΑΔΙ (Διονυσία Μούσουρα)
Ο ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ (Λενέτα Στράνη)
ΟΠΟΥ ΝΤΑΜΑΡΙ ΣΤΟ ΣΚΟΠΟ (Λενέτα Στράνη)
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΦΙΛΤΑΤΗ (Διονυσία Μούσουρα)
Η ΑΓΑΠΗ ΘΕΛΕΙ ΦΙΛΕΜΑ (Λενέτα Στράνη)
ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ (Διονυσία Μούσουρα)

Μουσικό αφιέρωμα στην Ζάκυνθο μέσα από στίχους ποιητών..

Μια ξεχωριστή συναυλία με τίτλο: "Η Ζάκυνθός μου" αφιερωμένη αποκλειστικά στο μοσχονήσι του Ιονίου, την Υλήεσσα του Ομήρου, ή τη Φλωρεντία της Ανατολής κατά τον Διονύσιο Ρώμα και Ντίνο Κονόμο, θα απολαύσουν όσοι βρεθούν το Σάββατο στις 9 Ιανουαρίου 2016 και ώρα 20:15 . στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου στην Αθήνα, (Γραμμή 3 -Στάση Ευαγγελισμός).
Η συναυλία, συνδιοργάνωση της ΕΝΩΣΗΣ ΖΑΚΥΝΘΙΩΝ ΑΘΗΝΑΣ "Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ" με την Πολιτιστική Λεσχη Ζακύνθου "ΓΕΡΑΝΟΣ", αποτελεί ένα αφιέρωμα στη Ζάκυνθο μέσα από στίχους παλαιότερων αλλά και σύγχρονων Ζακυνθινών ποιητών, αλλά και μέσα από τις μελωδίες του Γιάννη Παντάκη που μας ξυπνούν νοσταλγικές επτανησιακές μελωδίες και αγαπημένες θύμησες.
Λόγω της μεγάλης συμμετοχής και για να εξασφαλίσετε την είσοδό σας, προβείτε σε κράτηση θέσεων στο τηλ.2105234950 .
Τιμή εισητηρίου : 5 ευρώ
Ώρα προσέλευσης: 19.15΄
Έναρξη εκδήλωσης :20.15'


πηγη:http://enosizakynthion.weebly.com/

Έτσι γιορτάζουμε τα Φώτα στην Ζάκυνθο!!

Τα ήθη και έθιμα του εορτασμού των Θεοφανίων στην Ζάκυνθο από τον Διονύση  Φλεμοτομο  

Ένα παράξενο πρετσεσίο (λιτανεία) γίνεται, παραμονή των Φώτων, στη Ζάκυνθο. Στις 8 το βράδυ και με το τέλος του όρθρου, ο οποίος τελείται το απόγευμα, με ειδική πομπή, στην οποία προηείται η μπάντα, ο κλήρος, οι αρχές και ο λαός του νησιού μεταφέρουν τον επίσκοπό τους από τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων και του Τιμίου Προδρόμου στο Πισκοπάτο (Μητροπολιτικό Μέγαρο). Εκεί πολυμελής χορωδία του λέει τα "Φώτα" (κάλαντα) και αυτός από το μπαλκόνι απευθύνει στον κόσμο εορταστικό χαιρετισμό. Μετά όλοι ανεβαίνουν να του ευχηθούν και εκείνος τους κερνά γλυκίσματα. Αυτό είδε, πιθανόν κάποιος ξένος περιηγητής και έγραψε πως οι Ζακυνθινοί λιτανεύουν όλους τους Αγίους τους και όταν αυτοί τελειώσουν, λιτανεύουν και τον δεσπότη τους!!!

Την παραμονή των Φώτων, ακριβώς τα μεσάνυχτα, σύμφωνα με μια παλιά Ζακυνθινή παράδοση, ανοίγουν οι ουρανοί. Όποιος προλάβει και κάνει μιά ευχή, γίνεται. Υπάρχει και σχετικό κείμενο του Γρ. Ξενόπουλου, που περιγράφει την δοξασία!!

Ο Σταυρός στη Ζάκυνθο, κατά την τελετή του αγιασμού των υδάτων, την ημέρα των Φώτων, δεν πετιέται στην θάλασσα, όπως αλλού, αλλά "βαπτίζεται" από τον τοπικό επίσκοπο, τοποθετημένος επάνω σε ένα μακρύ κοντάρι. Πιστοί οι Τζαντιώτες στα έθιμά τους και τις πολλαπλές ιδιαιτερότητες του νησιού τους, δεν δέχονται εύκολα αλλαγές. Έτσι όταν κάποια φορά ο πρώτος μη Επτανήσιος δεσπότης, ο Χρυσόστομος Δημητρίου, θέλησε να αλλάξει το έθιμο και μη ακούγοντας (σαν δεσπότης) κανάναν πέταξε το Σταυρό στη θάλασσα με κορδελάκι, όλοι οι Ζακυνθινοί του φώναζαν κοροϊδευτικά: "Τσιμπάει, δεσπότη; Τσιμπάει;". Μια και η εικόνα τους θύμιζε ψάρεμα. Από τότε το έθιμο επανήλθε και η ιδιαιτερότητα συνεχίζεται.

Ζάκυνθος. Η Βάπτιση του Σταυρού!

Παλιά συνήθεια της Ζακύνθου για την γιορτή του Φωτώνε, όπως λένε στο Τζάντε τα Φώτα,είναι να στολίζονται οι εικόνες στο εικονοστάσι του σπιτιού με νερατζόφυλλα. Στην κεντρική εικόνα βάζουν και ένα νεράντζι, το οποίο μένει εκεί μέχρι το πρωί της Καθαρής Δευτέρας. Τότε το βγάζουν και πίνουν τον χυμό του, για τον πονόλαιμο. Με νεραντζόφυλλα και νεράντζια στολίζονται και οι εκκλησίες. Επίσης χαρακτηριστικό φυτό της γιορτής είναι οι "σπάθες". Αυτές είναι απαραίτητες για την διακόσμηση των ναών.

Στην γιορτή των Φώτων, οι Ζακυνθινοί, που πηγαίνουν στην εκκλησία για τον μεγάλο αγιασμό, παίρνουν κοντά τους μια "τσούφα" (δεσμη) πορτοκάλια, τα οποία βουτούν στο αγιασμένο νερό, για να ευλογηθούν. Πολλοί τα βουτούν και στην θάλασσα, μετά την Βάπτιση. Επίσης εκεί βουτούν και ένα μαντήλι, δεμένο σε κλωστή, με το οποίο πλένουν τα μάτια τους, για να μην πάθουν κάποια ασθένεια. Αυτά είναι το φρούτο του μεσημεριανού τους φαγητού, το οποίο και πάλι είναι το κλασσικό αυγολέμονο!

Ο Διονύσης Φλεμοτομος με τις αναρτήσεις του στο facebook υπενθυμίζει τα ήθη , έθιμα και παραδόσεις της Ζακύνθου μας και μάλιστα πολυ παραστατικά και τεκμηριωμένα.. 
Από εκεί μάζεψα με την άδεια του, τις παραδοσεις και τον τρόπο εορτασμού των Θεοφανίων (ΦΩΤΑ) στην Ζάκυνθο, και οι φώτο δικές του ειναι! Τον ευχαριστώ πολυ! 

Πηγή: Διονυσης Φλεμοτομος

Χρόνια πολλά, ευτυχισμένο 2016!!!