Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!
Σάββατο 8 Μαρτίου 2014
Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014
Πρέπει να δεις το μεγάλωμα ενός πουλιού, από μωράκι μέχρι να πετάξει!
Ψάχνοντας βρήκα αυτό το δημοσίευμα και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας:
Ο κτηνίατρος δεν κατάφερε να βρει τη φωλιά του για να το επιστρέψει εκεί, έτσι αποφάσισε να το πάρει σπίτι του και να φροντίσει μέχρι να μεγαλώσει και να μπορεί να πετάξει μόνο του μακριά.
Μέρα 1 – Έτσι ήταν το πουλάκι την πρώτη μέρα που το βρήκε ο φίλος μας με τον αδερφό του.
Μέρα 2 – Δεν ήξεραν αν πρόκειται για αγοράκι ή κοριτσάκι κι έτσι το ονόμασαν “Ντάμπλινγκ.” Δεν ήξεραν επίσης τι είδους πουλιού μπορεί να είναι, γιατί τα νεογέννητα πουλιά μοιάζουν όλα λίγο-πολύ μεταξύ τους. Έπρεπε λοιπόν να περιμένουν να μεγαλώσει για να δουν πώς θα είναι τα φτερά του.
Αναρτήθηκε από
skouliki
στις
8:39 μ.μ.
8
σχόλια


Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Ζώα
Η ΚΥΡΑ - ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
Ενα εθιμο που εχει σχεδόν χαθεί ειναι αυτό της Κυρά Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα ιδιόμορφο ημερολόγιο με το οποίο μετρούσαν τις εβδομάδες της νηστείας (Σαρακοστής).
Η κυρά Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά. Απεικόνιζε μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, σαν καλόγρια, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας, και με εφτά πόδια που αναπαριστούσαν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι και έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα.Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.
Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ” το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν «Κουκουράς», ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!
Για το έθιμο της κυρα-Σαρακοστής έχουν γραφτεί οι παρακάτω στίχοι:
Την κυρά Σαρακοστή
που “ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν”
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν” ένα τη βδομάδα
μέχρι να “ρθει η Πασχαλιά.
Κυριακή 2 Μαρτίου 2014
Χίος, το έθιμο του Αγά κάθε καθαρά Δευτέρα!..
Στα Μαστιχοχώρια, στα Μεστά και τους Ολύμπους, αλλά και στο Πυργί, στην Ελάτα και στο Λιθί, χωριά που διατηρούν τα Μεσαιωνικά χαρακτηριστικά τους, αναβιώνει κάθε χρόνο την Καθαρή Δευτέρα, το έθιμο του «Αγά». Πρόκειται για ένα ιδιότυπο δικαστήριο, από το οποίο δε γλιτώνει κανείς, χωρίς να καταβάλει πρόστιμο! Το έθιμο του Αγά έχει τις ρίζες του στην Τουρκοκρατία και ανάγεται γύρω στο 1830-1840.Γεννήθηκε από την αγανάκτηση των Χιωτών απέναντι στη συμπεριφορά των Τούρκων καδήδων, των δικαστών, που τιμωρούσαν τους Χιώτες με την πρώτη ευκαιρία.
Στο έθιμο, όπως και στα περισσότερα αποκριάτικα έθιμα, έχουν προστεθεί και Διονυσιακά στοιχεία, μασκαρέματα και σατυρικά τραγούδια, ενώ στο τέλος της ημέρας, ο Αγάς οδηγείται στην πυρά. Στα Μεστά και στους Ολύμπους, ο Αγάς έχει μεταλλαχθεί σε ολόκληρη γιορτή, με ενδιαφέρουσες αναπαραστάσεις και δρώμενα, που προσελκύουν στα Μεσαιωνικά καστροχώρια πολλούς επισκέπτες.
Ο Αγάς, συνοδευόμενος από το επιτελείο του, προσπαθεί να μπει στο χωριό από την παλιά κεντρική σιδερένια πύλη του χωριού. Οι φρουροί αντιστέκονται σθεναρά, αλλά τελικά καταφέρνει να μπει και κατευθύνεται προς την κεντρική πλατεία, όπου κάθεται έχοντας δίπλα του τη «Χανούμα», για να ξεκινήσουν οι δίκες.
Περιφέρονται γύρω από τον Πύργο της πλατείας, όλοι μαζί, και μετά «κάθονται» στην σκηνή που έχει φτιαχτεί εκεί. Η σκηνή έχει δύο επίπεδα. Κάτω κάθονται οι δικαστές και πάνω ο Αγάς και η Χανούμα, έτσι αρχίζει και η «εξουσία» του Αγά, ως τη Δύση του ηλίου.
Ο πρώτος χορός «πολιτικός» ανήκει στον Αγά και τη Χανούμα. Παλιά χόρευαν με τουμπί και τσαμπούνα, τώρα χρησιμοποιούνται λαϊκά όργανα.
Το λεγόμενο «δικαστήριο» που πλαισιώνει τη σκηνή αποτελείται από τον πρόεδρο Βεζίρη, γραμματέα και ταμία. Γίνονται δίκες με αστείο και σκανδαλιστικό περιεχόμενο. Ο καθένας προσέρχεται στο δικαστήριο, έρχεται με συνοδεία κάποιου «καλιτζή» όπου και αναφέρει στον πρόεδρο το παράπτωμα του.
Αφού του αποδοθεί η ποινή ο «καταδικασμένος» πληρώνει στον ταμία ότι θέλει και μετά κερνιέται από γλυκά και το κρασί που υπάρχουν. Το ποσό που συγκεντρώνεται καλύπτει έξοδα του ΕΣΣΟ και γίνονται έργα κοινής ωφέλειας του χωριού.
Κατά τη διάρκεια των δρώμενων, χορεύουν οι νέοι και οι νέες του χωριού φορώντας τοπικές ενδυμασίες. Το όλο έθιμο πλαισιώνουν και μασκαρεμένοι, οι οποίοι οργανώνουν και την «απαγωγή» της Χανούμας, σατιρίζοντας έτσι το καθεστώς των Οθωμανών, που ήταν γεμάτο μηχανορραφίες για την κεντρική εξουσία. Πριν τη λήξη του εθίμου χορεύει ο Αγάς και η Χανούμα με τον ήχο των μουσικών οργάνων. Δε λείπει το χιούμορ, τα πειράγματα και οι επευφημίες από τους παρευρισκόμενους, που ξέρουν πως σε λίγο ίσως έρθει η σειρά τους να δικαστούν και να καταδικαστούν.
πηγη:Βόρειο Αιγαίο, ο Τόπος μας
Σάββατο 1 Μαρτίου 2014
Ένας Τούρκος στο Παρίσι: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Στίχοι: Ισαάκ Σούσης
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Πρώτη εκτέλεση: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Μου γράφεις δε θα 'ρθεις για διακοπές
χρωστάς μαθήματα μου λες
φωτογραφίες στέλνεις απ' το Λούβρο
και άλλες με τον γάτο σου τον Τούρκο
ο Τούρκος να πηδάει στα σκαλιά
και ύστερα παιχνίδια να σου κάνει
στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
Ζηλεύω το μικρό σου το γατί
στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
Μου γράφεις πως σου έλειψα πολύ
μου στέλνεις χάρτινο φιλί
το χρόνο σου μετράς για το πτυχίο
το γράμμα μου σου φάνηκε αστείο
κι ο Τούρκος στη μοκέτα αραχτός
φιλίες με τους Γάλλους σου να πιάνει
να πίνει και να τρώει ό,τι τρως
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
να πίνει και να τρώει ό,τι τρως
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
Ζηλεύω το μικρό σου το γατί
στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί
ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις
Συγχώρα με που γίνομαι μικρός
μα η ανάγκη να σε νιώσω είναι μεγάλη
μακριά σου νιαουρίζω μοναχός
μα c' est la vie που λένε και οι Γάλλοι
μακριά σου νιαουρίζω μοναχός
μα c' est la vie που λένε και οι Γάλλοι
Αναρτήθηκε από
skouliki
στις
10:09 μ.μ.
0
σχόλια


Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Τραγούδια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)