Και είμαι θαρρώ μοναδικός
Που όταν σε ακούω και μιλώ
περισσότερο να σε αγαπώ
Κι αν έχω κλείσει τις περσίδες
Της καρδιά μου που δεν τις είδες
Άνεμος δικός σου να μην μπει
Φίλοι να τάχα μείνουμε καλοί
Στο βούρκο μου να μη κυλιστώ
Μένω μόνος στη Θέρμη να καώ
Απ' τον άνεμο σου το θερμό
Αντίμετρα ψάχνω για να βρω
Μα όσο σε ακούω τι να πω;
Όλο βολτάρεις στο μυαλό
δύο φίλοι μονάχα καρδιακοί
Είπες να είμαστε από την αρχή
Φυσάει ο άνεμος σου ο ζεστός
Να πόσο να αντέξω ο φτωχός;
Μπήκε από τις περσίδες στη καρδιά
Και με καψάλιασε για τα καλα....
Skouliki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!