Πέλαγος εσύ

     

Μια βαρκούλα θα ναυλώσω
Τα πελάγη σου να οργώσω
Και αν το κυμα με κουνήσει
Ίσως και να με νανουρίσει

Ναύλωσα όμως εμένα
Σαν βαρκούλα στα χαμένα
Να οργώσω για θυμήσου
Το θεσπέσιο κορμί σου

Και με πιάνει κύμα πάνω εκεί
Μια ζαλάδα από ηδονή
Θεέ μου πέλαγος η αγκαλιά σου
Και ρουφήχτρες τα φιλιά σου

Πέλαγο  μη μου  θυμώνεις
Πέρα δώθε μη με σπρώχνεις
Πάνω σου πως να σταθώ
Σαν το κύμα σου θωρρώ 

Άσε με να σε αρμενίζω

Λίγο τα νερά σου σκίζω
Σαν μικρό βαρκάκι πλαστικό
Στα βαθιά νερά σου να χαθώ...

Skouliki 

Μεθυσμένου λόγια

  

Μεθυσμένου λόγια

Βάζε μου τσίπουρα να πίνω
Όλα για όλα παλι τα δίνω
Να ναι μονάχα το μυαλό μου
Γεμάτο ζάλη από το ποτό μου
Χικ
Κέρνα τους όλους τώρα
Όλα γυρίζουν από ωρα
Όχι δεν είμαι μεθυσμένος
Στα λόγια είμαι μπερδεμένος 

χικ
Γέμισε πάλι το ποτήρι
Σαν να μου κάνω χαρακίρι
Άλλος φροντίζει για εμένα
Δεν έχω βάσανο κανένα
Χικ
Έχω μάνα; Έχω αδερφή;

Τι να με νοιάζουνε αυτοί

Μάγκας  είμαι στο ποτήρι

δεν μου χαλάνε αυτές χατίρι

Χικ
Έχω μονάχα ένα καημό
Να μη με πούνε μαλακό
Ξεμέθυστο να μη με δούνε
Και οι  φίλοι μου να απορούνε:
Χικ
Που δεν τους κερνάω τα ποτά
Δεν πίνω τσίπουρο με το κουβά
Ξεμέθυστος είναι τρανό κακο
Να ζω έστω κι ένα λεπτό...

Χικ

Skouliki

Η θέρμη η δική σου

     

Φυσάει άνεμος καυτός
Και είμαι θαρρώ μοναδικός
Που όταν σε ακούω και μιλώ
περισσότερο να σε αγαπώ

Κι αν έχω κλείσει τις περσίδες
Της καρδιά μου που δεν τις είδες
Άνεμος δικός σου να μην μπει
Φίλοι να τάχα μείνουμε καλοί

Στο βούρκο μου να μη κυλιστώ
Μένω μόνος στη Θέρμη να καώ
Απ' τον άνεμο σου το θερμό
Αντίμετρα ψάχνω για να βρω

Μα όσο σε ακούω τι να πω;
Όλο βολτάρεις στο μυαλό
δύο φίλοι μονάχα καρδιακοί
Είπες να είμαστε από την αρχή

Φυσάει ο άνεμος σου ο ζεστός
Να πόσο να αντέξω ο φτωχός;
Μπήκε από τις περσίδες στη καρδιά
Και με καψάλιασε για τα καλα....

Skouliki

Ξεγραμμένη

     

Που ήσουν όταν σε ζητούσα

Όταν σε εκληπαρούσα

Μια κουβέντα  να βοηθήσει

Από σε δεν έχω ακούσει

Τώρα 
Δεν με νοιάζει αν μου μιλάς
Κάνε οτι θες να με πονάς
Οι δικές σου μαχαιριές
Με πλήγωναν μέχρι χθες

Τώρα έχω πια πετάξει
Έβαλα στις σκέψεις τάξη
Ποιος ξέρει να αγαπάει
Με τις πράξεις το μετράει

Τι να ακούσω τώρα πια
Που ήσουν μόνο στα χαρτιά
δίπλα μου γραμμένη
Στις ανάγκες μου χαμένη

Ούτε φίλη ούτε εχθρό
Δεν μπορώ πια να σε δω
Έχει πιάσει  παγωνιά
Της καρδιάς μου η γωνιά
Που σε είχε βολεμένη
Τώρα είναι  πληγωμένη
Από σένα τι να περιμένω
Ότι ένιωσα ειναι σβησμένο.

Δεν με νοιάζει τώρα αν μιλάς

Με όσα λες δεν με ακουμπάς

Είσαι πλέον ξεγραμμένη

Σε ότι πλέον κι αν συμβαίνει 

Skouliki

Βαλσαμόλαδο η σπαθόλαδο

Τέλος της άνοιξης και σε ορισμένες περιοχές αρχές καλοκαιριού είναι ανθισμένο ένα βότανο θαύμα:
Το βάλσαμο η βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο
Τότε συλλέγεται με ψαλιδάκι τους κόβουμε άνθους κι οχι να το ξεριζώνουμε.
Γεμίζω βαζάκια του κιλού όχι να το πιέζω απλά να γεμίσει καλά και το συμπληρώνω με παρθένο λάδι. Το δικό μου λάδι άλλωστε είναι χωρίς χρήση φαρμάκων και το θεωρώ οικολογικό.
Τυλίγω τα βάζα με λευκό ύφασμα και τα τοποθετώ στον ήλιο για δυο τρεις μέρες μετά τα μεταφέρω στη σκιά για σαράντα μέρες.
Στη σκιά το.λαδι.δεννθα πάρει την άσχημη γεύση του χαλασμένου λαδιού αλλά θα παραμείνει σαν φρέσκο λαδάκι αλλά κόκκινο με τα συστατικά του βαλσαμόχορτου.
Έτσι παραμένει σαράντα μέρες εκεί τουμπάροντας μερικές φορές τα βαζάκια με το υλικό.
Τότε σουρώνω το λάδι σε μπουκαλάκια και είναι έτοιμο για χρήση . Φυσικά δίνω και σε κάποιους φίλους που μου ζητάν.
Το χρησιμοποιώ για κάθε είδους δερματοπάθεια τραύμα ακόμα και σε τσιμπήματα από έντομα
Επίσης μια κουταλιά αν πιω ηρεμεί τον στομάχι...