Σούρουπο κι ομως με λειώνει

  

Κάθε νύχτα όταν σουρουπώνει
Μια ελπίδα με πληγώνει
Να κοιτάζω όλο στο δρόμο
Για να σε δω έστω για λίγο μόνο

Όμως κάθε ελπίδα μου μένει
 μονάχη κι αργοπεθαίνει 

Ξέρω ποτέ δεν θα φανείς
Ποιον, εμένα θα σκεφτείς;

Κι αν σου έδωσα το στίγμα 

Ανταπόκριση καμια δεν είδα

Ξεχασμένος κι απο εσένα

Έμεινα στα περασμένα 

Κάθε σούρουπο μοναχός
Στέκω εκει σαν ενας  βράχος
Σκεφτικός να μαραζώνω
Πώς απέμεινα πια  μόνος
Και κανεις δεν με θυμάται
Μόνος παλι ποιος κοιμάται;

Και κοιτάζω όλο τον δρόμο
ελπίζω μα και μαραζώνω
Για να ρθεις στην ερημιά μου
Θρύψαλα παλι η καρδιά μου

Πώς το βράδυ να ξεφύγω

Από  τις σκέψεις έστω και λίγο;

Το κρεβάτι μοιαζει βουνό

Που μοναχός πρέπει να τ, ανέβω 

Skouliki