Χαμένος βρίσκομαι πάλι εκεί
Στις σκέψεις μου αποστροφή
Πώς να παλέψω το στοιχειό
Που είν από μέ πιο δυνατό
Κλείνω τα μάτια προχωρώ
Στον Δαίδαλο μου τον σκοτεινό
Όσο κι αν ψάχνω δεν θα βρω
Την ηρεμία που τόσο καρτερώ
Χαμένος από χρόνια στη ζωή
Κανείς πλέον δεν μ ακολουθεί
Όλοι με θελουν σαν τον τρελό
Που του χει σαλέψει το μυαλό
Ποιος θα μου δώσει ένα χέρι να πιαστώ
Από τις σκέψεις μου μην κρεμαστώ
Χαμένος απο την κάθε λογική
Κανείς δεν είναι εδώ να μου σταθεί....
Skouliki
Πικρό το ποίημα σου καλέ μου Χρήστο με ψήγματα βαθιας απογοήτευσης πάντως η δομή σου τελεια είσαι εσύ ατοφιος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αξία σου την ξέρεις.
μελαγχολικο
ΑπάντησηΔιαγραφήσε αγαπαμε Χρηστο