Την Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018 διοργανώθηκε συναυλία προς τιμήν του αθάνατου Δημήτρη Μητροπάνου με τίτλο: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ "Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ" στο ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ με συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών.
Όμως το κλείσιμο της συναυλίας η Χάρις Αλεξίου τα είπε όλα....
Ακούστε την και ριγήστε!
Δημήτρη
Μου ζήτησαν να είμαι η γέφυρα ανάμεσα στους νεότερους και σένα...
Και, τι.......
Την γέφυρα την έχτισες μόνος σου, γιατί είσαι παρών, ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΑΡΩΝ!!!!!
Μα τι έκανες ρε φίλε λέω, και σε αγάπησε τόσο πολύ, τόσο πολύ και τόσο πολύ όλοι
Τι έκανες εσύ που δεν έκαναν άλλοι τις γενιάς μας....
Τραγούδησες τους καλύτερους:
Κι άλλοι....
Απευθύνθηκες σε όλους τους Έλληνες:
Κι άλλοι...
Ιδεαλιστής κι αγωνιστής:
Κι άλλοι...
Κι άλλα, κι άλλα , κι άλλα: Όπως κι άλλοι
Όμως δε βλέπουμε συχνά αυτή την λατρεία, για ενα σύγχρονο μας, σαν κι αυτή που δείχνει ο κόσμος για σένα!
Όλοι μιλάνε για τον Μήτσο , τον δικό τους, τον φίλο.... , ακόμα και για την αδερφή ψυχή!!
Είναι πολύ δύσκολο αυτό που καλέστηκα να κάνω απόψε, γιατί έπρεπε να ειναι ειλικρινές , καθαρό, σαν αυτό που έκανες εσύ.
Θα κάνω λοιπόν ότι έκανες εσύ: Όχι πολλά λόγια, θα προσπαθήσω μόνο, να σου γνέψω από εδώ, όπως τόσες χιλιάδες άνθρωποι φίλοι σου, που ειναι απόψε εδω.
Να σου γνέψω λατρευτέ συνοδοιπόρε της γενιάς μου, από τον Άγιο Φεβρουάριο μέχρι και απόψε!
Χάρις Αλεξίου
*** Εκμαιεύοντας από τα συμφραζόμενα της Χάρις Αλεξίου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερωμένο στον Δημήτρη Μητροπάνο …
ΓΕΦΥΡΑ (Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018)
Γνέφει απ’ τη γέφυρα ο καιρός, συνοδοιπόρος με το φως
και της νυχτιάς κομήτης, των στεναγμών αλήτης
του χρόνου ποιητής …
Κάτω απ’ τη γέφυρα ο γιαλός, συνταξιδεύει με το φως
και της αλήθειας τ’ άστρο, σε μαγεμένο κάστρο
χαράματα σκορπά …
Πίσω απ’ τη γέφυρα ο ναός, ψηφιδωτός μ’ ανάριο φως
τα σύνορα φωτίζει, το γέλιο ζωγραφίζει
στο βλέμμα υγρής ματιάς …
Πάνω απ’ τη γέφυρα ο λαός, χειροκροτώντας συνεχώς
στον ίσκιο σου πεθαίνει, στο νεύμα σου ανασαίνει
τ’ ανέγγιχτο ακουμπά …
Εσύ ‘σαι η γέφυρα που ενώνει τις γενιές
εσύ το φως που το σκοτάδι απ’ τις καρδιές
συμπαρασύρει με τραγούδι και ψυχή
ταξίδι αρχίζοντας σ’ ονειρεμένη γη
από τα σπάργανα ήχων, λόγων και καιρών
αειθαλής, σεμνός κι απίστευτα «παρών»
Αγαπημένος ο Μητροπάνος. Και πράγματι είναι παρών! Και θα είναι πάντα παρών γιατί ήταν μοναδικός!
ΑπάντησηΔιαγραφήοι μεγαλοι ανθρωποι δεν πεθαινουν ποτε παρα μονο οταν τους ξεχνουμε..... να σαι καλα
Διαγραφή