(Ο ιταλός ποιητής Λουίτζι Μερκαντίνι, μετά την συμμετοχή του στην υπεράσπιση της Ανκόνας από την επίθεση των Αυστριακών που κατέλαβαν την πόλη με βομβαρδισμό, φθάνει εξόριστος στην Κέρκυρα τον Ιούλιο του 1849, και μετά από οκτώ μήνες αναχωρεί για την Ζάκυνθο όπου παραμένει μέχρι τον Ιούλιο του 1852, οπότε και επιστρέφει, μέσω Μάλτας, οριστικώς στην Ιταλία.)
Luigi Mercantini : ''Αντίο ωραία Ζάκυνθος''
Αντίο ωραία Ζάκυνθος,
αντίο γοητευτικό νησί των αμπελιών
και της ελιάς, των πορτοκαλιών
και των λουλουδιών.
……….
Οδυνηρή για μένα η σκέψη πως
τις όμορφες πλαγιές σου ίσως δεν ξαναδώ.
Λιμάνι φιλικό υπήρξες για τον φτωχό εξόριστο
και με τη γλυκεία σου υποδοχή, του παρηγόρησες
τον πόνο τριών ετών.
Σ’ ευχαριστώ!
……….
Αιώνια ας είν’ σε σένα της φύσης η γιορτή,
και ας στολίζει πάντα το πέτο και την κόμη
των κοριτσιών σου, το λευκό και το γαλάζιο.
Ας είν’ ακόμη, στους λόφους και τ’ ακρογιάλια σου
το θριαμβευτικό ελληνικό λάβαρο, Λευτεριά
να φανερώνει.
Αντίο Ζάκυνθος, αντίο ευγενές λίκνο
του αοιδού των χαρίτων και των τάφων.
(μτφ: Διονύσης Κλαυδιανός)
– To ποίημα είναι από τον Περίπλου, έτος 17 – τ.50/2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!