Ήλιε έλα κάθε πρωί

Ήλιε έλα  κάθε πρωί

Ξυπνώ νωρίς πριν την αυγή
προτού ακόμα ο ήλιος βγει
και κοιτώ στον ουρανό
τον ερχομό του καρτερώ

'Έρχεται πάντα τόσο γλυκά:
ρίχνει πρώτα μια μπογιά
που μαλακώνει τη καρδιά
διώχνει απαλά  τα σκοτάδια

Χώρο ανοίγει να απλωθεί
στις ζωές μας εχει εδραιωθεί
αχ σαν προβάλει στην στροφή
είναι καποιος που δεν ποθεί
κατάματα για να τον δει;

Στον πρώτο ήλιο της ημέρας μπορείς
τα όνειρα σου να ζωγραφίσεις
τους εφιάλτες σου να αφήσεις
καημούς   εκεί  να κάψεις

Έτσι κι εγώ μαζεύω τους λυγμούς
απατηλές ελπίδες, όνειρά, καημούς
τα ρίχνω στην λάμψη του τη πρωινή
και μου τα επιστρέφει με φιλί

Ήλιε που έρχεσαι τόσο σιγά
πάρε τον πόνο από την καρδιά
ριξ΄ της το χρώμα απο την μπογιά
καντ΄ την ήρεμη ξανά
κι έπειτα άσ΄ τηνε  στη γη
με ελπίδα να σε καρτερεί
κάθε ξημέρωμα στη λάμψη
των ακτίνων σου για να καεί!

Skouliki