Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ: Ρένα Κουμιώτη


Στίχοι: Κώστας Κινδύνης
Μουσική: Θόδωρος Τζίφας
Ερμηνεύει: Ρένα Κουμιώτη

Τραβήξαμε πολύ το σκοινί
και δε θ’ αργήσει να φανεί
η βροχή κι η καταχνιά από πέρα,
η βροχή κι η καταχνιά από πέρα.

Την αγάπη μας, χαρταετό
την πετάξαμε στον Υμηττό,
ένα δειλινό, μια Καθαρή Δευτέρα,
ένα δειλινό, μια Καθαρή Δευτέρα.

Για ν’ αντέξει η αγάπη στον βοριά,
πρέπει να `χεις θάρρος στην καρδιά,
να `χεις φτερά π’ αντέχουν στον αγέρα,
να `χεις φτερά π’ αντέχουν στον αγέρα.

Την αγάπη μας, χαρταετό
την πετάξαμε στον Υμηττό,
ένα δειλινό, μια Καθαρή Δευτέρα,
ένα δειλινό, μια Καθαρή Δευτέρα.

Χαρταετός: Έλλη Κοκκίνου


Στίχοι: Βαγγέλης Κωνσταντινίδης
Μουσική: Φοίβος
Ερμηνευτής :Έλλη Κοκκίνου

Πολύχρωμα χαρτιά
πήρα στα δάχτυλά μου
τα κόλλησα καρδιά
κι έφτιαξα τα όνειρά μου
έλα Βοριάς να γίνεις
μόνη μου μη μ’ αφήνεις

Η καρδιά μου χαρταετός
κι όταν φυσάς στα σύννεφα πετάω
μα όταν δε με αγαπάς
από ψηλά στη γη πέφτω και σπάω

Για μένα ουρανός
είναι η αγκαλιά σου
κι αέρας δυνατός
τα πιο τρελά φιλιά σου
κάνε με να πετάξω
ποτέ μου να μην κλάψω

Η καρδιά μου χαρταετός
κι όταν φυσάς στα σύννεφα πετάω
μα όταν δε με αγαπάς
από ψηλά στη γη πέφτω και σπάω

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Χαρταετός Μελίνα Ασλανίδου




cd:Ψηλά τακούνια (2007)

Στίχοι: Sunny Μπαλτζή
Μουσική: Ποίμης Πέτρου

Δεν θυμάμαι πλέον που και ποιοι
μου 'δωσαν χαρτάκια και γιατί
με τα ονόματά τους τα τηλέφωνά τους
και τα βρίσκω χύμα το πρωί

Μες στις τσέπες μένουν κι ύστερα μακραίνουν
κι ύστερα περνάει κι η ζωή

Έτσι με φωνάζουν δύσκολη
μόνο εσύ δεν μου μιλάς πολύ
Λες δεν προλαβαίνεις και ποτέ δεν παίρνεις
και σε παίρνω πάλι εγώ

Αν με τα τηλέφωνα που πήρα έφτιαχνα χαρταετό
τώρα θα πετούσα να ησυχάσεις που σε παίρνω κι ενοχλώ

Δεν θυμάμαι πλέον που και ποιοι
μου 'δωσαν χαρτάκια και γιατί
με τα ονόματά τους τα τηλέφωνά τους
και τα βρίσκω λιώμα το πρωί

Αν με τα τηλέφωνα που πήρα έφτιαχνα χαρταετό
τώρα θα πετούσα να ησυχάσεις που σε παίρνω κι ενοχλώ

Δεν θυμάμαι πλέον που και ποιοι
μου 'δωσαν χαρτάκια και γιατί
με τα ονόματά τους τα τηλέφωνά τους
και τα βρίσκω χύμα το πρωί

Σε εισιτήρια πάνω σε κουτιά που χάνω
κάρτες κι αποδείξεις όλα γκρι

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Πέντε δέκα παπαδιές :Αποκριάτικα τραγούδια απο την σεμνότυφη Ελλάδα



Πέντε δέκα παπαδιές
κι άλλες τόσες καλογριές
πάησαν να ψαρέψουνε
και να κολυμπήσουνε,
βγάζουν τα ρασάκια τους
και τα σωβρακάκια τους.

Κι άιντε ένας καλόγερος
πίσω από τον πλάτανο
παίρνει τα ρασάκια τους
και τα σωβρακάκια τους.

Στον Θεό σ’ καλόγερε,
δώσ’ μας τα ρασάκια μας
και τα σωβρακάκια μας
κι όποια θέλεις από μας
πάρε απόψε στον οντά.

Στον Θεό σ’ καλόγερε,
'τι είν’ η τέτοια σ’ κόκκινη;
Μπογιατζήδες έβαφαν,
πέρασα κι εγώ από κει
και την βάψαν ως την κορφή.

Στον Θεό σ’ καλόγερε,
'τι είν’ η τέτοια σ’ μαλλιαρή;
Ντελικάδες κούρευαν,
πέρασα κι εγώ από κει
και τη φόρτουσαν μαλλί.

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

Η ΆΜΟΙΡΗ Επτάνησα: αποκριάτικος σατυρικός χορός.


Παντρεύτηκα – παντρεύτηκα την άμοιρη
Παντρεύτηκα την άμοιρη μ’ ένα παλικαράκι

Κάθε πρωί την άμοιρη, κάθε πρωί με φόρτωνε
Κάθε πρωί με φόρτωνε μ’ ένα σακί κριθάρι

Στο μύλο να την άμοιρη, στο μύλο να το κουβαλώ
Στο μύλο να το κουβαλώ, στο μύλο να τ’ αλέσω

Βρίσκω το μύ την άμοιρη, βρίσκω το μύλο χάρβαλο
Βρίσκω το μύλο χάρβαλο και τα πανιά σχισμένα

Και βρίσκω και την άμοιρη, και βρίσκω και το μυλωνά
Και βρίσκω και το μυλωνά κακά και πικραμένο

Να κι ο άντρας μου την άμοιρη, να κι ο άντρας μου κι ερχότανε
Να κι ο άντρας μου κι ερχότανε μ’ ένα μαχαίρι λάζο

Να μου το βά την άμοιρη, να μου το βάλει στην καρδιά
Να μου το βάλει στην καρδιά να στάξει μαύρο αίμα

Έτσι παθαί την άμοιρη, έτσι παθαίνω πάντα μου
Έτσι παθαίνω πάντα μου κι απαρατάω τον άντρα μου


Τον χορό "Αμοιρη" διέσωσε ο Άγγελος Βισβάρδης στο απομονωμένο ορεινό χωριό Άγιος Λέων.
Χορεύεται μόνο από άντρες.
Είναι αποκριάτικος, κυκλικός, μιμητικός σατυρικός χορός χωρίς την συνοδεία οργάνων.
Χορός "γκροτέσκος" που αναφέρεται σε μια κοπέλα που παραστράτησε και κλαίει τη μοίρα της.
Ένα από τα σπάνια δείγματα της ελληνικής λαογραφίας, που οι ρίζες του πιθανόν να φτάνουν στη Διονυσιακή λατρεία. Διασώθηκε στο χωριό του Άγιου Λέοντα. Ανήκει στους κυκλικούς, μιμητικούς, σατιρικούς χορούς με τα δρώμενα της αποκριάς. Κορυφαίος του χορού είναι άντρας, γιατί όταν πρωτοφάνηκε η άμοιρη δεν είχε μπεί στην κοινωνική ζωή η γυναίκα, κάτι αντίστιχο που συναντάμε και στις ζακυνθινές "ομιλίες". Το τραγούδι αρχίζει ο πρωτοχορευτής apiacere και επαναλαμβάνουν οι άλλοι χορευτές τον ίδιο στίχο ρυθμικά με το tempo των κινήσεων, συνεχίζεται δε και τελειώνει με τον ίδιο τρόπο. Τραγουδιέται acapella και θυμίζει χορό αρχαίας τραγωδίας.
Τον χορό παρουσίασε το παραδοσιακό χορευτικό συγκρότημα του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού συλλόγου "Μανώλιες" Ζακύνθου!!

Τις μιγάλις απουκριές: Αποκριάτικα τραγούδια απο την σεμνότυφη Ελλάδα




Τριαλα λα, τριαλα λα, τριαλα λα λα λα λα λα.

Τις Μιγά άιντε καλέ, τις Μιγάλις Απουκριές,
τις Μιγάλις Απουκριές πού ανάβουν οι φουτιές
και ζητούν άιντε καλέ και ζητούν να βρουν ψουλές
και ζητούν να βρουν ψουλές για να σβήσουν τις φουτιές.

Άναψε άιντε καλέ, άναψε και η Χριστίνα,
άναψε και η Χριστίνα πού `χει να γαμηθεί ένα μήνα,
άναψε άιντε καλέ, άναψε και ή Μαρία
άναψε και η Μαρία κι έχει μια ανησυχία.

Άναψε άιντε καλέ, άναψε και ή Παναγιώτα,
άναψε και η Παναγιώτα, κακαρίζει σαν την κότα
κι ανιβαί άιντε καλέ κι άνιβαίνει κατιβαίνει
κι ανιβαίνει κατιβαίνει και την πούτσα δε χουρταίνει.

Μπρέ μπρέ αίντε καλέ, μπρέ μπρέ μπρέ του μπουρανί
μπρέ μπρέ μπρέ του μπουρανί κι τσ’ Χαλάτσαινας το μ’ νί

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2017

Εκστρατεία για να ακυρωθεί η απόφαση υποβάθμισης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ζακύνθου

   

Προς την Υπουργό Πολιτισμού της Ελλάδας Λυδία Κονιόρδου: Ακυρώστε την απόφαση υποβάθμισης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ζακύνθου

Προς την Υπουργό Πολιτισμού της Ελλάδος Λυδία Κονιόρδου, το Βουλευτή Ζακύνθου Σταύρο Κοντονή, τον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων Θεόδωρο Γαλιατσάτο, το Δήμαρχο Ζακύνθου Παύλο Κολοκοτσά και κάθε συναρμόδιο φορέα:
"Εμείς οι Έλληνες πολίτες της Ζακύνθου σας καλούμε να ακυρώσετε την απόφαση σύμφωνα με την οποία υποβαθμίζεται/συγχωνεύεται η Εφορεία Αρχαιοτήτων με έδρα στη Ζάκυνθο σε παράρτημα της "Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας και Ζακύνθου με έδρα την Αρχαία Ολυμπία και χωρική αρμοδιότητα τις δυο περιοχές". Η αυθαίρετη αυτή απόφαση μόνο αρνητικό αντίκτυπο έχει στο σύνολο της ζακυνθινής Κοινωνίας, αφού αφενός παραβλέπει τα ιδιαίτερα ιστορικά, πολιτικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του Επτανησιακού Πολιτισμού και αφετέρου παρέλκει άμεσες αρνητικές επιπτώσεις τόσο στο "τουριστικό προϊόν" που συμβάλλει σε μέγιστο βαθμό στην Εθνική Οικονομία, όσο και στην καθημερινότητα των πολιτών".

ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ:
Είναι γνωστό, στους περισσότερους από τους αποδέκτες αυτού του κειμένου, πως η εν Ζακύνθω Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα που αντανακλούν και στη λειτουργία του Μεταβυζαντινού Μουσείου που βρίσκεται στην πλατεία Σολωμού. Το κτίριο του προσεισμικού μουσείου Μεταβυζαντινής Τέχνης κατέρρευσε με τον καταστρεπτικό σεισμό του 1953. Μετά τον σεισμό ξαναχτίστηκε στην ίδια θέση ‐την πλατεία του Εθνικού μας Ποιητή Διονυσίου Σολωμού‐ και την σημερινή μορφή του την επιμελήθηκε ο ακαδημαϊκός Μανώλης Χατζηδάκης. Το Μουσείο μας διαφυλάσει και συντηρεί σημαντικό τμήμα της Ιστορικής και Πολιτισμικής Μνήμης της ιδιαίτερης Πατρίδας μας και εν γένει του Επτανησιακού Πολιτισμού, ο οποίος εμπλούτισε και επηρρέασε καταλυτικά πολιτισμικά και την πολιτικά την μεταεπαναστατική Ελλάδα, με την καλλιτεχνική του ποιότητα, την κοσμοπολίτικη ιδιαιτερότητα και την Ευρωπαική του ταυτότητα. Ενός πολιτισμού αδιάλειπτα παρόντος ήδη από τη Μέση Παλαιολιθική Εποχή (200.000‐35.000 π.Χ.), όπως μαρτυρούν τα ευρήματα λίθινων εργαλείων σε πολλές θέσεις της περιοχής Βασιλικού‐Γέρακα, η Ιλιάδα του Ομήρου (ραψωδία Β', στίχοι 631‐637), αλλά και οι μεσοπολεμικές έρευνες της Benton που αποκάλυψαν πλήθος ευρημάτων ‐ταφικών κυρίως‐ της υστεροελλαδικής (μυκηναϊκής) Εποχής. Γνωρίζουμε άλλωστε πως η Ζάκυνθος κατά τη διάρκεια του Πελλοπονησιακού Πολέμου υπήρξε εκ των σημαντικών συμμάχων των Αθηναίων αφού διέθεται πολυάριθμο στρατό, στόλο και οχυρή Ακρόπολη την οποία δεν κατάφεραν να καταλάβουν οι Σπαρτιάτες μετά τη νίκη τους επί των Αθηναίων. O 4οs αιώνας βρίσκει τη Ζάκυνθο ανεξάρτητη, με ακμάζουσα οικονομία και νομισματοκοπείο μέχρι το 217 (πΧ). που κατελήφθει από το Φίλιππο της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια του λεγόμενου "Συμμαχικού Πολέμου". Ο Πλίνιος την αναφέρει ως μιά από τις αυτόνομες Πόλεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η οποία συνέχισε να εκδίδει δικά της νομίσματα με αναπαραστάσεις του Διόνυσου/Βάκχου και του Αππόλωνα /Φοίβου ή των συμβόλων αυτών.Το 1185 ιδρύεται η Παλατινή Κομιτεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου των Ορσίνι (Orsini) που εγκαινιάζει την απαρχή της Φραγκοκρατίας στη Νήσο.Με τη διανομή των βυζαντινών εδαφών που ακολούθησε την άλωση της Κωνσταντινούπολης ( 1204) από τους Φράγκους τα Ιόνια Νησιά περιέρχοντε στην Επικράτια της Βενετίας, ακολουθώντας την Ιστορική και Πολιτιστική πορεία της Γαληνοτάτης. Πορεία που ανακόπτεται το 1479‐που καταλαμβάνεται και καταστρέφεται από τους Τούρκους‐ για έξι χρόνια, μέχρι την επανάκτησή τους από τους Ενετούς.Το 1515 οι 20.000 κάτοικοι του Νησιού, κατά τα πρότυπα της μητροπολιτικής Βενετίας ήταν χωρισμένοι σε τρείς (κοινωνικές) τάξεις: τους ευγενείς (nobili), τους αστούς (civili) και το λαό (popolari). Ο λαός, ως ασθενέστερη οικονομικά τάξη εξεγείρεται και συγκρούεται με τους κατακτητές προκαλώντας την πρώτη Ευρωπαϊκή αστική Επανάσταση, το περίφημο "Ρεμπελιό των Ποπολάρων" (1628‐1631). Σταδιακά εγκαταλείπεται η "Πόλη του Κάστρου" και δημιουργείται η "Πόλη του Αιγιαλού" με προσχώσεις προς τη Θάλασσα. Στα τέλη του 16ου αιώνα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση, ιδρύεται η πρώτη "Δημόσια Σχολή Εκπαίδευσης" και αρκετές ιδιωτικές. Νέα δημόσια ιδρύματα (Υγιειονομείο, Λιμοκαθαρτήριο, Νοσοκομείο, Ορφανοτροφείο) προστίθεντε στα προϋπάρχοντα (Σιταποθήκη, Ναυπηγεία, Λιμεναρχείο, Τελωνείο). Το 1646 ολοκληρώνοντε από Ενετούς Μηχανικούς και Ζακυνθινούς Μαστόρους τα οχυρωματικά έργα στο Κάστρο, που ενισχύεται με ανθεκτικά τείχη που σώζονταν μέχρι σήμερα, όπου ένεκα της πολύχρονης ανυπαρξίας συντηρητικών παρεμβάσεων καταρρέουν.......
Χάρη στην ουσιαστική ανυπαρξία Τουρκικής Κατοχής και τις ευνοϊκές συνθήκες που επικρατούσανκατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας στα Επτάνησα, βρήκαν καταφύγιο εδώ καλλιτέχνες και λόγιοι από την Κωνσταντινούπολη, την Ήπειρο, την Πελοπόννησο και (κυρίως) την Κρήτη. Στους Κρήτες οι οποίοι ‐μετά την κατάληψη του φρουρίου του Χάνδακα (Ηρακλείου) από τους Τούρκους το 1669‐ μετανάστευσαν στη Ζάκυνθο, οφείλεται η ιδιαίτερη Καλλιτεχνική Παράδοση της Νήσου στη Ζωγραφική και το Θέατρο, Τέχνες οι οποίες ήδη αναπτύσσονταν ποικιλοτρόπως με ευρωπαϊκές επιρροές και προσανατολισμό. Το ακμάζον καλλιτεχνικά "Φιόρο του Λεβάντε" γίνεται αποθέτης τεχνουργημάτων και περίφημοι Κρήτες Ζωγράφοι διδάσκουν στους ντόπιους τα μυστικά της Τέχνης τους. Είναι γνωστό πως το 1571 ‐μετά τον καταποντισμό του τουρκικού στόλου από τον ηνωμένο χριστιανικό της Ευρώπης και Επτανήσου, στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου‐παρουσιάστηκε η πρώτη παράσταση Αρχαίου Δράματος στη νεώτερη Ελληνική Ιστορία, η τραγωδία "Πέρσες" του Αισχύλου, από ζακυνθινούς ερασιτέχνες ηθοποιούς στο "Παλάτσο της Τέρρας", έδρα του Ενετού Προβλεπτή. Παράλληλα εμφανίζεται και η μοναδική περίπτωση ελληνικού λαϊκού θεάτρου, η ζακυνθινή "Ομιλία", που προέρχεται από τη σύνθεη και δημιουργική συνύπαρξη στοιχείων του κρητικού θεάτρου και της "κομέντια ντελ άρτε".Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, οι Ενετοί με τη Συνθήκη του Καμποφόρμιο (Campo Formio) το 1797 αποχώρησαν από τα Επτάνησα.Στις 9 Νοεμβρίου του 1815 ιδρύεται το Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων (Stati Uniti delle Isole Ionie) αναφερόμενο και ως "Ιόνιος Πολιτεία"). Το πολίτευμά του ορίζεται ως Ομοσπονδιακή Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και Προτεκτοράτο. Το 1850 το Κοινοβούλιο των Επτανήσων (Γερουσία) ψήφισε την Ένωση με την Ελλάδα, αλλά η Μεγάλη Βρετανία ως εγγυήτρια δύναμη την απέρριψε. Ύστερα από πιέσεις της Αυστρίας και της Ρωσίας η ένωση πραγματοποιήθηκε στις 21 Μαΐου του 1864. Έκτοτε ακολουθεί την Ιστορική πορεία της Μητέρας Ελλάδας εμπλουτίζοντας και συχνά επιρρεάζοντας την Πολιτισμική της διαδρομή, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ευρωπαϊκή της Ταυτότητας.
Πήγαινε εδώ για να συμμετέχεις μαζι μας στην εκστρατεία αυτή, σε ευχαριστώ!!(ΠΑΤΑ ΕΔΩ)

Πηγη: https://secure.avaaz.org/el/petition/Pros_tin_Ypoyrgo_Politismoy_tis_Elladas_Lydia_Koniordoy_Sas_kaloyme_na_akyrosete_tin_apofasi_ypovathmisis_tis_Eforeias_A/?tNEbpgb

Η γοητεία της ξύλινης εξώπορτας στην Άνδρο!








         










Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017

Ο κύκλος του άνθρακα


Στο έδαφος, τα φυτά απορροφούν τον άνθρακα από την ατμόσφαιρα μέσω της φωτοσύνθεσης. Τα ζώα τρώνε τα φυτά και είτε εκπνέουν τον άνθρακα, ή αυτός κινείται επάνω στην τροφική αλυσίδα. Όταν τα φυτά και τα ζώα πεθαίνουν και αποσυντίθενται, μεταφέρουν τον άνθρακα πίσω στο έδαφος.
Παράκτια, ο ωκεανός απορροφά άνθρακα μέσω φυσικών και βιολογικών διαδικασιών. Στην επιφάνεια του ωκεανού, το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα διαλύεται μέσα στο νερό. Το φυτοπλαγκτόν χρησιμοποιεί αυτό το διοξείδιο του άνθρακα για τη φωτοσύνθεση. Το φυτοπλαγκτόν είναι η βάση της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας. Αφού οι θαλάσσιοι ζωϊκοί οργανισμοί τραφούν με τα φυτά, εκπνέουν τον άνθρακα ή τον αφήνουν να περάσει και πάλι στη τροφική αλυσίδα.
Όταν το φυτοπλαγκτόν πεθαίνει, αποσυντίθεται και τα μόρια άνθρακα ανακυκλώνονται στα επιφανειακά ύδατα. Το φυτοπλαγκτόν μπορεί επίσης να βυθιστεί στον πυθμένα του ωκεανού, όπου γίνεται μέρος των θαλάσσιων ιζημάτων. Ρεύματα μεταφέρουν κρύο νερό με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα μέχρι την επιφάνεια. Καθώς θερμαίνεται το νερό, ο άνθρακας θα απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα, συνεχίζοντας τον κύκλο του.
Ο άνθρακας βρίσκεται στην ατμόσφαιρα, με την μορφή διοξειδίου, το οποίο είναι αέριο του θερμοκηπίου. Τα αέρια του θερμοκηπίου λειτουργούν σαν μια κουβέρτα, και παγιδεύουν τη θερμότητα στην ατμόσφαιρα. Κατά τους δύο τελευταίους αιώνες, οι άνθρωποι έχουν αυξήσει την ατμοσφαιρική παρουσία του διοξειδίου του άνθρακα κατά περισσότερο από 30%, από την καύση ορυκτών καυσίμων και την αποψίλωση των δασών.
Ο άνθρακας είναι το 4ο πιο άφθονο χημικό στοιχείο (κατά μάζα) στο σύμπαν, μετά το υδρογόνο, το ήλιο και το οξυγόνο. Είναι ακόμη το 15ο πιο άφθονο χημικό στοιχείο (κατά μάζα) στο γήινο φλοιό. Βρίσκεται σε όλες τις γνωστές μορφές ζωής. Αυτή η αρκετά υψηλή σχετικά αφθονία, συνδυασμένη με τη μοναδική ικανότητα του άνθρακα να σχηματίζει την τεράστια ποικιλία των οργανικών ενώσεων που συχνά μπορούν να πολυμερίζονται σε σχετικά συνηθισμένες συνθήκες στη Γη, έκαναν αυτό το χημικό στοιχείο τη βάση κάθε γνωστής μορφής ζωής.

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017

Ανακοίνωση για τις 14 Φλεβάρη:

Προλάβετε όσες δεν έχετε ταίρι για την γιορτή των ερωτευμένων και ντρέπεστε τις φίλες σας:

Ενοικιάζομαι για του Αγίου Βαλεντίνου.
Παρέχονται οι εξής υπηρεσίες:
-Κράτημα χεριού στο δρόμο με αποχαυνωμένο ύφος ερωτευμένου....
-Άφθονα γλυκόλογα....
-Κατανάλωση πάσης φύσεως γλυκών σε σχήμα καρδούλας....
-Σεξουαλικές υπηρεσίες.... (Μέχρι 01:30 το πρωί. Μετά νυστάζω....)
Τιμές λογικές... Πληροφορίες σε inbox
Δώρο αρκούδος, τριαντάφυλλο και φώτο για τους φίλους σας..

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Η δύναμη της καλοσύνης , ένα παραμύθι για μικρούς αλλά και μεγάλους


‘Που είναι το κορίτσι;’ η γριά μάγισσα φώναξε στην γάτα. ‘Ήταν εδώ πριν λίγα λεπτά. Που είναι;’
‘Το έσκασε,’ γουργούρισε η γάτα γλείφοντας το πόδι της.
‘Τι εννοείς το έσκασε;’ είπε έκπληκτη η μάγισσα. Αυτό δεν μπορεί να έγινε!Γιατί είσαι εδώ; Υποτίθεται πως θα της ριχνόσουν και θα την γρατζούνιζες!’
‘Λοιπόν, κάτι συνέβη, κυρία μου…’ Η γάτα κοίταζε σκεφτικά τα νύχια της.
‘Βλέπετε, μου έδωσε κρέμα γάλακτος…’
‘Σε σένα;’
‘Σ εμένα…’
‘Κρέμα γάλακτος;’
‘Ήταν υπέροχη!’
‘Και απλά την έφαγες και την άφησες να φύγει; Πως μπόρεσες;’
‘Και λοιπόν; Τι έγινε;’ Η γάτα τεντώθηκε με ένα μεγάλο χασμουρητό. ‘Σε υπηρετώ σχεδόν εκατό χρόνια και ούτε ένα μπολ γάλα για αντάλλαγμα. Καιν αυτή μου πρόσφερε κρέμα γάλακτος!’
‘Σου έχω απαγορεύσει να αψηφάς τις διαταγές μου!’
‘Σε σέβομαι πολύ κυρία, είπε η γάτα κουνώντας τα αυτιά της, ‘αλλά σέβομαι και την κρέμα γάλακτος.’
‘Θα έπρεπε να μου δείχνεις ευγνωμοσύνη και να τι εισπράττω!’ είπε η μάγισσα περιφρονητικά, κουνώντας το κεφάλι. ‘Αντί να ευχαριστείς την κυρία σου που σου έδωσε εκατό χρόνια ζωής, μου ζητάς και κρέμα γάλακτος! Μήπως ξέρεις πόσο ζουν οι γάτες συνήθως;’
‘Α!, ανοησίες, κυρία. Μην ανησυχείς. Τίποτα δεν θα μου συμβεί με ένα μπολ κρέμα γάλακτος.’
‘Ένα ολόκληρο μπολ…;!’ Η μάγισσα έκλεισε τα μάτια της.
‘Μια ζωή περισσότερη μια ζωή λιγότερη.’ η γάτα ανασήκωσε τους ώμους. ‘Έχω άλλες οκτώ.’
Η μάγισσα έσμιξε τα φρύδια της σκεφτική.
‘Λοιπόν…Γιατί και τα σκυλιά την άφησαν να φύγει; Έ, εσείς! Ανόητοι κοπρίτες. Για ελάτε εδώ!’
‘ Μα σταμάτα να ουρλιάζεις έτσι !’ είπε η γάτα νωχελικά. ‘Δεν θα έρθουν. Κοιμούνται.’
‘Τι εννοείς κοιμούνται;’
‘Κοιμούνται. Δεν είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβεις! Έφαγαν μέχρι σκασμού και τώρα χωνεύουν το φαγητό τους.’
‘…Χωνεύουν!;’
‘Έφαγαν τόσα λουκάνικα.’ Τα μάτια της γάτας στένεψαν και αναστέναξε. ‘Τα λουκάνικα είναι ωραία. Όπως και η κρέμα γάλακτος.’
‘Προδότες!’ Η μάγισσα σωριάστηκε κάτω και έκανε πως κλαίει. ‘Ξέρετε γιατί σας έχω σε αυστηρή δίαιτα; Για να μην πεθάνετε από γαστρίτιδα!’
‘Σιγά κυρία, γουργούρισε η γάτα με συμβιβαστικό τόνο στην φωνή της. ‘Και τα σκυλιά χρειάζεται να ξεκουράζονται. Εκατό χρόνια δεν πήραν ούτε ένα μπαγιάτικο ξεροκόμματο από σένα, φοβάμαι που σου το λέω αλλά είναι η αλήθεια.
‘Φοβάσαι; Τότε κλείσε το στόμα σου.’φώναξε η γριά.
Η γάτα αναγκάστηκε να σταματήσει να μιλάει,μαζεύτηκε στην άκρη και άρχισε να παίζει με την ουρά της γουργουρίζοντας ελαφρά.
‘Ίσως να την προλάβω;’είπε η γυναίκα σκεφτικά μετά από λίγο.
‘Με τι; Με την σκούπα σου;’ειρωνεύτηκε η γάτα.
‘Εδώ που τα λέμε’, είπε η μάγισσα και τα μάτια της στένεψαν με κακία, στην Ευρώπη άκουσα πως οι μάγισσες πετάνε πάνω σε μαύρες γάτες.’
‘Λοιπόν, δεν έχω πάρει καμιά εκπαίδευση πάνω σε αυτό το θέμα.’ είπε η γάτα και χαμογέλασε δείχνοντας τα δόντια της. ‘Και, επίσης, μπορεί να νευριάσω.’
Η μάγισσα γύρισε να φύγει αμίλητη.
‘Κυρία,ε κυρία!’
‘Τι;’
‘Τι θα έκανες αν την έπιανες; Θα την μαγείρευες να την φας;’
‘Τι είμαι, άγριο θηρίο; είπε η μάγισσα και ένιωσε να την προσβάλλουν. ‘Πως θα μπορούσα να την φάω; Με πειράζουν όλοι εδώ και τριακόσια χρόνια για αυτό. ‘Κοκαλιάρικα πόδια’ με αποκαλούν. Τι περιμένουν λοιπόν; Να τους φερθώ όμορφα; Φυσικά και θα συμπεριφερθώ σαν μια κακιά διαβολική μάγισσα! Αλλά αυτή – δεν ήταν σαν τους άλλους. Αυτό το γλυκό κοριτσάκι με φώναξε γιαγιά!’
Η γριά γυναίκα σκούπισε τα μάτια της με το μαντήλι. Και μετά είπε: ‘Μάζεψα λίγα μήλα για αυτήν…της έκανα τάρτα με μαρμελάδα…’ Η γριά χαμογέλασε ντροπαλά στην γάτα που είχε μείνει άγαλμα από την έκπληξη.