Μαζεύοντας αλάτι στην Ζάκυνθο, το γνωστό σαν αφράλα!

Η αφράλα είναι το αλάτι της θάλασσας σε ένα απόλυτα φυσική μορφή. Η αφράλα λόγω της αγνής της προέλευσης και επειδή δεν έχει υποστεί καμία τεχνική και χημική διεργασία, δίνει σε όλα τα φαγητά μια ξεχωριστή γεύση.

Πως παράγεται;;; μα φυσικά με απόλυτα φυσικό τρόπο: Σε λόμπες (φυσικές εσοχές στα βράχια) μαζεύεται το θαλασσινό νερό από τον έντονο κυματισμό, που στη συνέχεια εξατμίζεται από τον ήλιο του καλοκαιριού, και μένει εκεί το αλάτι.

Κατάλληλος χρόνος για να μαζευτεί η αφράλα είναι οι μήνες Ιούλιος και Αύγουστος.
Για να βρεις αφραλα πρέπει να έχει προηγηθεί καλοκαιρία, για να εξατμιστεί το θαλασσινό νερό από τις λόμπες, να μη έχει βρέξει και να μη έχει φουρτούνα.

Αλλά ας αφήσουμε τα γενικόλογα και να πω την εμπειρία μου.....

Τρεις καλοί φίλοι με προσκάλεσαν σε μια εξόρμηση για να μαζέψουμε αφραλα στα βουνίσια χωριά....Όταν λέμε βουνίσια στην Ζάκυνθο εννοουμε τα χωριά ΒΔ της Ζακύνθου που οι παραλίες τους ειναι βραχώδεις και συνήθως απόκρημνες.
Για να μην μας πιάσει πολύ η κάψα φύγαμε πόλη αμπονόρα.
Περάσαμε τον Αι Λια (Άγιο Λέοντα) και πιάσαμε το δρόμο για το πόρτο Λιμνιόνα και Πόρτο Ρόξα. Μετά τον Αι Λιά σε 4-5 χιλιόμετρα βλέπεις την θάλασσα και τα κοφτερά της βράχια να σε περιμένουν.

Τα σημεία που είναι οι φυσικές κοιλότητες για το αλατι ειναι δυσπρόσιτες και χωρίς δρόμο ακόμα...
Γερά παπούτσια να έχεις το καλύτερο ; άρβυλα .... Εμένα τα παπούτσια μου τους σκίστηκαν οι σόλες από τα κοφτερά βράχια.
Πιάσαμε λοιπόν τις τρυπητές κουτάλες τα ζεμπίλια (ρουχινα σακούλια για να σουρώνει το νερό) και ξεχυθήκαμε να μαζέψουμε το πολύτιμο αυτό προϊόν...
Απο τις λομπες με το αλατι που είχαν και λίγο νερό ακόμα με τις κουτάλες ξαφρίζαμε το αλατι...

Εύκολη διαδικασία το τέλειο αλατι. Αν μαζέψεις από τον πάτο της λόμπας, μαζί με το αλατι βγαίνουν και λίγες βρομιές.... μην φανταστείς τίποτα σημαντικό αλλά ίσως αντιαισθητικό. Αυτή η δεύτερης διαλογής αφραλα την χρησιμοποιούν για την συντήρηση προϊόντων....γιατί όχι όμως και για φαγητό;

Γρήγορα γεμίσαμε τα ζεμπίλια μας και την κάναμε για εκει κοντά για το Πόρτο Ρόξα, μια μπύρα μας ήταν απαραίτητη... χμ και καμιά βουτιά ίσως, αλλά αυτό θα σας το πω σε άλλη ανάρτηση..

   

Για να πούμε όμως και τα υπόλοιπα: αυτό το αλατι θέλει να στεγνώσει. Το απλώνεις σε μια μεσάλα (ύφασμα) και το ανακατεύεις μια δυο φορές την μέρα για να μην σχηματιστούν μεγάλοι σβώλου (κόμποι) αλατιού, μετά το αποθηκεύεις σε βάζα η σε σακούλες..

skouliki