Η ζωή είναι ταξίδι!
Η ζωή είναι ένα τρένο...
Ένα τρένο με αφετηρία τη γέννηση, σταθμούς τις μεγάλες και τις μικρές μας στιγμές... και τέρμα την «πόρτα» που οδηγεί στην αιωνιότητα.
Σ' αυτό το τρένο συνταξιδεύουν μαζί μας τα αισθήματα, τα οράματα, τα όνειρα, η αγάπη, οι αγώνες, οι αξίες, η ελπίδα και ο Θεός!
Και καλά να ήταν μόνο όλα αυτά συνταξιδιώτες μας, μαζί μας τις περισσότερες φορές στους περισσότερους σταθμούς, ταξιδεύουν κι αυτοί που θέλουν να μας ξεσκίσουν τα σωθικά, να μας πληγώσουν, να τσακίσουν τα φτερά μας, να εκτροχιάσουν το τρένο της ζωής μας.
Αλλοτε ταξιδεύουμε με παρέα τη μοναξιά, την άρνηση, το χαμένο παιδικό μας όνειρο.
Κι άλλοτε με θρασείς ανόητους και βολεμένους.
Αθροίσατε ποτέ τα ταξίδια της ζωής σας;
Το άθροισμά τους από νίκες και «ήττες» ποιο ήταν; Ηταν περισσότερα τα χαμόγελα από τα δάκρυα;
Πέρασαν τα χρόνια γρήγορα σαν το τρενάκι που τρέχει στις ράγες;
Ηταν το «ταξίδι» σας μια ελπιδοφόρα γιορτή, μια προσδοκία αγάπης;
Αντικρίσατε τρυφερά τα όμορφα και ζεστά σαν τον πρωινό ηλιοτόπιά του;
Ταξιδέψατε ποτέ ανάποδα, σε λάθος σταθμούς επιβιβαστήκατε;
Μηδενήσατε τα χιλιόμετρα των ταξιδιών σας;
Εκτροχιάστηκε ποτέ το τρένο της ζωής σας; Και αν ναι, πόσες φορές και σ' εκείνες τις φορές δώσατε ερμηνεία και εξηγήσεις;
Πνίξατε τις λέξεις; Εμπιστευτήκατε οδηγούς και συνοδηγούς που σας πήγαν σε λάθος «τοπία»; Κολυμπήσατε στη λίμνη των «πληγών» σας ή στη θάλασσα της ευτυχίας τις περισσότερες φορές; Πόσοι οι ανόητοι και πόσοι οι λογικοί που γνωρίσατε; Ελάτε... ελάτε ας κάνουμε εδώ μια στάση κι ας χαιρετήσουμε αυτόν τον χειμώνα και ας αποτινάξουμε τη σκόνη από τα «μάτια» μας. Όλα είναι όμορφα ακόμα και όταν οι καθρέφτες της ζωής τα δείχνουν άσχημα.
Αναμφισβήτητα η ζωή είναι ωραία και το ταξίδι της είναι ένας δρόμος που δεν τελείωσε ακόμα... άρα μπορούμε να ελπίζουμε, να αγαπάμε, να αντέχουμε!!!
Καλό μας ταξίδι!!!
Σ' αυτό το τρένο συνταξιδεύουν μαζί μας τα αισθήματα, τα οράματα, τα όνειρα, η αγάπη, οι αγώνες, οι αξίες, η ελπίδα και ο Θεός!
Και καλά να ήταν μόνο όλα αυτά συνταξιδιώτες μας, μαζί μας τις περισσότερες φορές στους περισσότερους σταθμούς, ταξιδεύουν κι αυτοί που θέλουν να μας ξεσκίσουν τα σωθικά, να μας πληγώσουν, να τσακίσουν τα φτερά μας, να εκτροχιάσουν το τρένο της ζωής μας.
Αλλοτε ταξιδεύουμε με παρέα τη μοναξιά, την άρνηση, το χαμένο παιδικό μας όνειρο.
Κι άλλοτε με θρασείς ανόητους και βολεμένους.
Αθροίσατε ποτέ τα ταξίδια της ζωής σας;
Το άθροισμά τους από νίκες και «ήττες» ποιο ήταν; Ηταν περισσότερα τα χαμόγελα από τα δάκρυα;
Πέρασαν τα χρόνια γρήγορα σαν το τρενάκι που τρέχει στις ράγες;
Ηταν το «ταξίδι» σας μια ελπιδοφόρα γιορτή, μια προσδοκία αγάπης;
Αντικρίσατε τρυφερά τα όμορφα και ζεστά σαν τον πρωινό ηλιοτόπιά του;
Ταξιδέψατε ποτέ ανάποδα, σε λάθος σταθμούς επιβιβαστήκατε;
Μηδενήσατε τα χιλιόμετρα των ταξιδιών σας;
Εκτροχιάστηκε ποτέ το τρένο της ζωής σας; Και αν ναι, πόσες φορές και σ' εκείνες τις φορές δώσατε ερμηνεία και εξηγήσεις;
Πνίξατε τις λέξεις; Εμπιστευτήκατε οδηγούς και συνοδηγούς που σας πήγαν σε λάθος «τοπία»; Κολυμπήσατε στη λίμνη των «πληγών» σας ή στη θάλασσα της ευτυχίας τις περισσότερες φορές; Πόσοι οι ανόητοι και πόσοι οι λογικοί που γνωρίσατε; Ελάτε... ελάτε ας κάνουμε εδώ μια στάση κι ας χαιρετήσουμε αυτόν τον χειμώνα και ας αποτινάξουμε τη σκόνη από τα «μάτια» μας. Όλα είναι όμορφα ακόμα και όταν οι καθρέφτες της ζωής τα δείχνουν άσχημα.
Αναμφισβήτητα η ζωή είναι ωραία και το ταξίδι της είναι ένας δρόμος που δεν τελείωσε ακόμα... άρα μπορούμε να ελπίζουμε, να αγαπάμε, να αντέχουμε!!!
Καλό μας ταξίδι!!!
ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ- ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ- ΧΡΟΝΙΚΟΓΡΑΦΟΣ
ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥ SER ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Γραφει καθε Δευτερα -Τεταρτη -και Παρασκευη στην στηλη μου "Αντι σιωπης",στον αδεσμευτο Τυπο.
ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΟΥ SER ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Γραφει καθε Δευτερα -Τεταρτη -και Παρασκευη στην στηλη μου "Αντι σιωπης",στον αδεσμευτο Τυπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!