Φασκόμηλο, ενα ακόμα βότανο σε αφθονία δίπλα μας που δεν το προσέχουμε

Όταν μικρός επισκεπτόμουν τον παππού μου και κοιμόμουν εκει, γεγονός που γινόταν πολύ συχνά, κάθε πρωί ξυπνούσα με το άρωμα από το βρασμένο φασκόμηλο να μου ποτίζει το είναι μου.

Ναι ο παππούς μου σηκωνόταν αχάραγο, και άναβε το τζάκι τον χειμώνα για να ζεστάνει το σπίτι όπως έλεγε. Εκεί δίπλα στο τζάκι έβαζε το μπρίκι με το φασκόμηλο οπού το έβραζε και έπινε αργά και με θορυβώδη γουλιές….

Με αυτά τα αρώματα και θορύβους δεν αργούσα να ξυπνήσω και γω και έτρεχα στην γωνιά κοντά στο τζάκι να απολαύσω τη ζέστη της φωτιάς αλλα και το άρωμα του ροφήματος αυτου….
Όμως μόνο να μυρίζω μου άρεσε, να πιω ουτε κουβέντα, με πίκριζε……
Όταν τον ρωτούσα τι του αρέσει και το πίνει, έλεγε με χαμόγελο ότι είναι καλύτερο από φάρμακο!, ότι του δίνει κουράγιο και δύναμη για να πάει για να μαζέψει τις ελιές μέσα στο καταχείμωνο…
Το φασκόμηλο με τη μορφή αφεψήματος είναι ιδανικό για την θεραπευτική του στόματος σε περίπτωση τραυματισμών, άφτρων, φαρυγγίτιδας και κατά της ουλίτιδας.
Έχει τονωτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται σαν καρδιοτονωτικό και κατά των νευραλγιών. Ελαττώνει τα αέρια του εντέρου, είναι διουρητικό και εμμηναγωγό.
Μαζεύεται λοιπόν την άνοιξη, αλλά και ολο τον χρόνο όταν είναι ανθισμένο και αποξηραινέται σε σκιερό και ξηρό μέρος..
Σαν ρόφημα κατασκευάζεται αν μέσα σε βραστό νερό ρίξουμε λιγα φιλαράκια από αυτό και το αφήσουμε μερικά λεπτά…
Τώρα που έγινα μεσήλικας και εγώ το πίνω, αλλά πάντα με την προσθήκη μελιού…..

Αλήθεια… Ακόμα ξυπνώ μερικά πρωινά με την αίσθηση ότι κοντά μου κάποιος φτιάχνει για πρωινό φασκόμηλο…..

skouliki