Τον κάναμε με δυο κλωστές άσπρη-κόκκινη πλεγμένες μεταξύ τους και δεμένες σαν βραχιόλι..
Ο δικός μου μαρτης δεν κρατούσε πάνω από δυο μέρες.... τον έχανα αμέσως... έτσι έγινα πολύ μελαχρινός...σκουρόπετσος....
Ας φτιάξουμε λοιπόν μάρτη να βάλουμε στην ψυχή μας για να μην μαυρίσει αυτη τουλάχιστον...
Καλό μήνα!!!!!
Καλό μήνα να χουμε...φέτος δεν έφτιαξα Μάρτη...και πρέπει να θυμηθώ να φτιάξω...είναι αλήθεια ότι σου ανοίγει την ψυχή όταν το κοιτάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί γλυκειά ανάμνηση μάς θύμισες, αγαπητό σκουλήκι! Κάθε χρόνο, την 1η Μαρτίου, κυκλοφορούσα με την ασπροκόκκινη κλωστούλα, επιδεικτικά και με τεντωμένο το χεράκι, έτσι για να καμαρώνω πιο πολύ, εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, χρόνια που φεύγετε και φύγατε και την καρδιά βουλιάξατε στα τετριμμένα!!!